Məzmunlu (məzmun + -lu) sifət və zərf kimi işlənən bir sözdür. Əsas leksik mənası "məzmunca zəngin, dolğun, dərin və ciddi məna kəsb edən" deməkdir. Sözün əsasını təşkil edən "məzmun" sözü, əsərin, nitqin, hadisənin və s. əsas ideyasını, mahiyyətini, nəyi ifadə etdiyini bildirir. "-lu" şəkilçisi isə bu əsas mənaya "malik olma" mənasını əlavə edir. Beləliklə, "məzmunlu" sözü bir şeyin məzmununun varlığını və zənginliyini vurğulayır.
Sifət kimi istifadə olunduqda, "məzmunlu" sözü adətən ədəbi əsərlər, nitqlər, mühazirələr, fəaliyyətlər və s. kimi müxtəlif obyektləri təsvir etmək üçün işlənir. Məsələn, "məzmunlu pyes", "məzmunlu məqalə", "məzmunlu mühazirə" kimi ifadələr, həmin əsərlərin, nitqlərin və ya mühazirələrin dərin və mürəkkəb məna daşıdığını, düşünülmüş və səriştəli tərtib olunduğunu göstərir. "Məzmunlu həyat" ifadəsi isə insan həyatının mənalı, zəngin təcrübələr və hadisələrlə dolu olduğunu bildirir.
Zərf kimi istifadə olunduqda isə "məzmunlu" sözü, əsasən, nitqin keyfiyyətini və xüsusiyyətini ifadə edir. Məsələn, "məzmunlu danışmaq" ifadəsi, danışanın dərin düşüncələrini, düşünülmüş fikirlərini, ciddi və əhəmiyyətli məlumatları səlis və aydın şəkildə çatdırdığını bildirir. Bu halda, "məzmunlu" sözü danışığın sadəcə uzun və ya qısa olmasını deyil, məhz məna baxımından zənginliyini, dərinliyini ifadə edir. Digər bir nümunə olaraq "məzmunlu baxış" ifadəsini göstərə bilərik ki, bu da baxışda düşüncənin, duyğuların əks olunduğunu ifadə edir.
Qeyd edək ki, "məzmunlu" sözü "mənalı" sözü ilə sinonim kimi istifadə oluna bilər, lakin "mənalı" daha geniş bir mənaya malikdir və sadəcə bir mənanın varlığını ifadə edərkən, "məzmunlu" daha çox mənanın zənginliyini, dərinliyini və ciddiyyətini ifadə edir. "Mənalı baxış" və "məzmunlu baxış" ifadələrini müqayisə etsək, birinci ifadə sadəcə bir mənanın olduğu, ikinci ifadə isə həmin mənanın dərin və zəngin olduğunu ifadə edər.