Mırt-mırt sözü Azərbaycan dilində zərf kimi işlənir və əsasən "boş-boş", "havayı", "mənasız", "əsassız", "yersiz" mənalarında istifadə olunur. Lüğətlərdə sadəcə "boş-boş" və "havayı" mənaları qeyd olunsa da, kontekstdən asılı olaraq daha geniş məna çalarları da əhatə edir.
Sözün mənşəyi dəqiq müəyyən olunmasa da, onomatopoeik (səs təqlidi) bir söz olduğu ehtimal olunur. Yəni, mənası səsin ifadə etdiyi mənaya əsaslanır. "Mırt-mırt" sözü eşidilən səsin xarakterinə uyğun olaraq, boş, mənasız danışığı, əsassız iddiaları, sözlərin havada qalmasını ifadə edir. Bu səs təqlidi, əsassız və mənasız nitqin səs keyfiyyətini əks etdirir.
Verilən nümunə cümlədə ("A kişi, bu kitabları və kağızları tulla cəhənnəmə, az bu cinlərnən və şəyatinlərnən mırt-mırt danış…") "mırt-mırt danışmaq" ifadəsi, boş, əsassız, cin və şeytanlarla bağlı mənasız söhbətlə məşğul olmağı ifadə edir. Bu kontekstdə "mırt-mırt" həm söhbətin mənasızlığını, həm də onun narahatedici, qıcıqlandırıcı xarakterini vurğulayır.
Başqa cümlələrdə istifadə nümunələri:
- O, bütün günü mırt-mırt danışıb, heç bir iş görmədi. ( Mənasız danışaraq vaxt itirmək)
- Mırt-mırt fikirlər onun başını qarışdırdı. (Əsassız, qarışıq fikirlər)
- Onun mırt-mırt bəhanələrinə inanmadım. (Yersiz, əsassız bəhanələr)
Nəticə olaraq, "mırt-mırt" sözü əsasən mənasız, əsassız, boş söhbət və ya fikirləri ifadə etməklə yanaşı, kontekstdən asılı olaraq qıcıqlandırıcı, narahatedici və ya vaxt itkisinə səbəb olan hərəkətləri də bildirə bilir. Onun onomatopoeik mənşəyi onun ifadə etdiyi mənanın təsvirində əhəmiyyətli rol oynayır.