Mikoz (yun. μύκης - mýkēs - göbələk) termini insanlarda, heyvanlarda və bitkilərdə müxtəlif xəstəliklərə səbəb olan göbələklərin törətdiyi infeksiyaların ümumi adını bildirir. Bu infeksiyalar, göbələklərin dəriyə, dırnaqlara, saça və ya daxili orqanlara yoluxması nəticəsində baş verir. Mikozların geniş yayılmış bir qrup xəstəlik olduğunu və müxtəlif simptomlar göstərdiyini qeyd etmək vacibdir. Bu simptomlar, səthi dəri infeksiyalarında qaşınma, qızartı, pulcuqlanma, ağrılar və ya şişkinlikdən tutmuş, daha ağır hallarda daxili orqanların zədələnməsinə qədər dəyişə bilər. Xəstəliyin şiddəti, göbələyin növündən, yoluxmuş şəxsin immun sisteminin vəziyyətindən və digər amillərdən asılıdır.
Mikozların əsas səbəbkarları müxtəlif göbələk növləridir. Bunlara Candida, Aspergillus, dermatophytes və s. aiddir. Hər bir göbələk növü müəyyən bir orqan və ya toxumada infeksiyaya səbəb ola bilər. Məsələn, dermatophytes əsasən dərinin səthi qatlarına, dırnaqlara və saça təsir göstərir, Candida isə ağız boşluğu, bağırsaq və qadın cinsiyyət orqanlarında infeksiyaya səbəb olur. Aspergillus kimi göbələklər isə daha ciddi, hətta həyati təhlükə yaradan infeksiyalara səbəb ola bilər, xüsusilə immuniteti zəif olan şəxslərdə.
Mikoz diaqnozu klinik müayinə, laborator analizlər (məsələn, göbələyin kultivasiyası və mikroskopik müayinəsi) vasitəsilə qoyulur. Müalicə üsulları göbələyin növündən və infeksiyanın şiddətindən asılıdır və göbələk əleyhinə dərmanların (antifungal preparatlar) istifadəsini əhatə edir. Bu dərmanlar topikal (məlhəm, krem) və ya sistemik (tablet, inyeksiya) formada tətbiq oluna bilər. Vaxtında və düzgün müalicənin aparılması mikozun uğurla aradan qaldırılmasına və ağırlaşmaların qarşısının alınmasına kömək edir. Ancaq bəzi hallarda mikoz xroniki xəstəliyə çevrilə bilər və uzun müddətli müalicə tələb edə bilər.
Mikoz termini tibbdə geniş istifadə olunur və xəstəliklərin geniş bir qrupunu əhatə edir. Ona görə də, "mikoz" sözü işlədilərkən konkret xəstəliyin növünü dəqiqləşdirmək vacibdir (məsələn, kandidoz, dermatomikoz, asperqilloz və s.). Bu, həm diaqnoz qoymaqda, həm də müalicə üsulunu seçməkdə böyük əhəmiyyət kəsb edir.