Mistisizm (latınca mysticism sözündən, yunanca μυστικός - mustikos - "gizli", "sirli" sözündən törəmişdir) dini və ya fəlsəfi bir təcrübə və dünyagörüşü olub, əsasən duyğulara, intuisiyaya və mistik təcrübələrə söykənir. Bu təcrübələr, ağılın və hiss olunabilir dünyanın hədlərindən kənarda, ilahi və ya mütləq bir varlıqla birləşmə və ya vahidlik halını əhatə edir. Mistisizm, sadəcə olaraq bir dini inancdan daha çox, xüsusi bir ruhani təcrübə yolu ilə həqiqətə çatmağa yönəlmiş bir sistemdir.
Mistisizmin əsas xüsusiyyətləri arasında Allah, Mütləq Həqiqət və ya Başlanğıc ilə birbaşa təmas, ağılın əlçatmaz olduğu transandantal həqiqətləri dərk etmə cəhdi, xüsusi ruhani təcrübələr (məsələn, meditasiya, dua, səcdə, kontemplyasiya) vasitəsilə "yüksək" bir vəziyyətə çatmaq, normal düşüncə və hisslərin kənarında olan bir "birlik" və ya "vahidlik" halına çatmaq yer alır.
Mistisizm müxtəlif dinlər və fəlsəfi ənənələrdə müxtəlif formalarda özünü göstərir. İslamda sufi təriqətləri, Xristianlıqda mistik rahiblər və ilahiyyatçılar, Hinduizm və Buddizm də müxtəlif mistik məktəblər və təlimlər mövcuddur. Bunların hamısı fərqli yollarla "yüksək" bir vəziyyətə, ilahi ilə birliyə çatmağı hədəfləsə də, təcrübələri və metodları fərqli ola bilər. Bəzi mistik ənənələr, sərt intizam, uzunmüddətli meditasiya və ya özünü inkar kimi sərt təlimlərə əsaslanır, digərləri isə daha az sərt və daha açıqdır.
Mistisizmin dini-idealist dünyagörüşü ilə əlaqəsi, mistik təcrübənin əsasını təşkil edən "həqiqət"in dini və ya fəlsəfi bir təsəvvürlə bağlı olmasından irəli gəlir. Lakin mistisizmin həmişə müəyyən bir dini inanc sisteminə bağlı olması zəruri deyildir. Bəzi mistik təcrübələr, sərt mənada dini olmayan bir kontekstdə də baş verə bilər.