Miyanpur (fars. میانپور, miyān-pūr) – Azərbaycan mətbəxinin ənənəvi şirniyyat növüdür. "Miyan" (میان) fars dilində "orta", "iç", "daxil" mənalarını verir, "pur" (پور) isə "dolu" mənasını daşıyır. Beləliklə, "miyanpur" sözünün leksik mənası "içərisi dolu" kimi tərcümə oluna bilər. Əslində isə, miyanpur şirin qoz ləpəsi ilə doldurulmuş quru meyvələri (əsasən şaftalı və ya ərik) ifadə edir. Qoz ləpələrinin içərisinə doldurulması prosesi, həmin meyvələrin daxilinin boşaldılması və sonra qoz ləpələri ilə doldurulması ilə baş verir. Miyanpurun hazırlanması zamanı, quru meyvələrin içərisinə qoz ləpəsindən əlavə, digər şirin maddələr (məsələn, bal, şəkər) əlavə edilə bilər.
Miyanpur, adətən, süfrədə qonaqlıq zamanı və ya bayramlarda təqdim olunan şirniyyatlardan biridir. Yuxarıda göstərilən nümunədə olduğu kimi, tut qurusu, innab, ləbləbi, kişmiş, səbzə, alma, portağal kimi digər quru meyvələr və ya təzə meyvələr ilə birlikdə süfrə bəzəyir. Bu, Azərbaycan mətbəxinin zənginliyini və müxtəlifliyini əks etdirən bir nümunədir. Miyanpurun dadı şirindən tutmuş bir qədər turş-şirinə qədər dəyişə bilir, bu isə istifadə olunan meyvələrin növündən və qoz ləpələrinin miqdarından asılıdır.
Cümlədə istifadəsi: "Novruz süfrəsində tut qurusu, miyanpur, pəhrizli şəkərbura və digər şirniyyatlar göz oxşayırdı." Bu cümlədə miyanpurun Novruz bayramının süfrəsinin ayrılmaz tərkib hissəsi olduğu göstərilir.
Qeyd: Miyanpurun hazırlanması üsulunda regional fərqlər mövcuddur. Bəzi bölgələrdə quru ərik, digər bölgələrdə isə quru şaftalı əsas tərkib hissəsi kimi istifadə olunur. Həmçinin, istifadə olunan şirin maddələr də dəyişə bilər.