Möhtac sifəti, əsas etibarilə bir şeyə ehtiyacı olan, həmin ehtiyacını ödəyə bilməyən vəziyyətdə olan şəxsi və ya varlığı ifadə edir. Lüğətlərdə verilən "bir şeyə ehtiyacı olan, bir şeyə hacəti olub onu aradan qaldıra bilməyən" tərifi qısadır və sözün bütün çalarlarını əhatə etmir. Möhtac olmaq sadəcə maddi ehtiyacdan kənar olaraq, mənəvi, ruhi və ya intellektual ehtiyaca da işarə edə bilər. Məsələn, "mühtac qəlbin səsi", "möhtac ruha şəfa", "mühtac bir tələbə" ifadələrində olduğu kimi.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "möhtac" sözünün "ehtiyac" kökünə bağlı olduğunu görərik. "Ehtiyac" sözü ərəb mənşəli olub, "həcət" sözü ilə sinonimdir. "Həcət" isə bir şeyə ehtiyac duymaq, lazım olmaq mənasını verir. Beləliklə, "mühtac" sözü əslində "ehtiyaca malik olan" və ya "ehtiyaca məruz qalmış" mənasını daha dolğun şəkildə ifadə edir.
Cümlədə işlənməsinə baxaq: "O, maddi cəhətdən çox möhtac idi." bu cümlədə möhtac sözü maddi ehtiyaca işarə edir. "Mühtac qəlbi Allahın mərhəməti xilas edər" cümləsində isə mənəvi ehtiyac vurğulanır. "Elmə möhtac olan gənclərə dəstək vermək lazımdır" cümləsi isə intellektual ehtiyaca diqqət çəkir. Göründüyü kimi, "möhtac" sözü kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilir, lakin əsasında həmişə bir ehtiyac, bir çatışmazlıq durur.
Qısaca, "möhtac" sözü, müəyyən bir şeyə, maddi, mənəvi və ya intellektual ehtiyacı olan və bu ehtiyacını öz gücü ilə ödəyə bilməyən varlığı ifadə edən bir sifətdir. Onun mənası, işləndiyi cümlənin kontekstindən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsas məna öz dərinliyini qoruyub saxlayır.