Möhtaclıq (ər. مُحتاج - muhtāc kökündən) sözü, Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir. Əsas mənası "ehtiyac duyma, bir şeyə ehtiyaclı olma"dır. Bu, maddi ehtiyacları (pul, yemək, geyim kimi) olduğu kimi, mənəvi ehtiyacları (məhəbbət, dəstək, diqqət kimi) da əhatə edir. Sözün kökü olan ərəb sözü "muhtāc", "ehtiyacı olan", "bir şeyə bağlı olan" mənalarını verir və bu mənalar Azərbaycan dilinə də tam olaraq keçmişdir.
Möhtaclığın səviyyəsi dəyişkəndir. Kiminsə sadəcə kiçik bir ehtiyacı ola bilər, kiminsə isə həyatını davam etdirmək üçün həyati əhəmiyyətli resurslara möhtaç ola bilər. Məsələn, "O, pul möhtaclığı çəkir" cümləsində maddi ehtiyac ifadə olunur. "O, sevgiyə, dostluğa möhtacdır" cümləsində isə mənəvi ehtiyac ifadə olunur. Söz, həm konkret, həm də mücərrəd mənalarda işlənə bilir.
Möhtaclıq termini, həm fərdi səviyyədə, həm də cəmiyyət səviyyəsində istifadə oluna bilər. "Cəmiyyətdə möhtaclıq səviyyəsi yüksəkdir" cümləsi, cəmiyyətin müəyyən bir qisminin maddi və ya mənəvi ehtiyaclarının çox olduğunu bildirir. Fərdi möhtaclıqdan fərqli olaraq, burada daha geniş bir miqyasda ehtiyaclardan söhbət gedir.
Eşanlama mənasında, möhtaclıq sözü "məcburiyyət, ehtiyacdan irəli gələn bir vəziyyət" mənasında da işlənə bilər. Məsələn, "Möhtaclıqdan əlindəki qızıla əl atdı" cümləsində, şəxsin ehtiyacı səbəbindən məcburi bir hərəkət etdiyi göstərilir. Bu kontekstdə möhtaclıq, şəxsi hərəkətləri məhdudlaşdıran bir amil kimi təqdim olunur.
Qısacası, "möhtaclıq" sözü, sadə "ehtiyaclı olma" mənasından daha geniş bir məna spektrinə malikdir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli nüanslar əldə edə bilir. Həm maddi, həm də mənəvi ehtiyacları, həm fərdi, həm də kollektiv ehtiyacları ifadə etmək üçün işlədilə bilər.