Muncuq-muncuq: Sifət və zərf kimi işlənən bu söz, əsasən mayenin (xüsusilə tər kimi maye və ya xırda cisimlərin) xırda, yuvarlaq damcılar şəklində axması və ya səpələnməsi mənasını ifadə edir. Gilə-gilə, dənə-dənə, yumru-yumru kimi sözlərlə sinonim kimi işlənə bilsə də, "muncuq-muncuq" daha çox kiçik, parlaq və yuvarlaq cisimləri xatırladan bir maye axını təsvir edir. "Muncuq" sözünün özünün də "kiçik, yuvarlaq bəzək əşyası" mənasını daşıması bu təsvirə əlavə dəqiqlik qatır. Belə ki, "muncuq-muncuq" ifadəsi, mayenin hər bir damcısının ayrı-ayrı muncuqlar kimi görünməsini, parlaqlığını və düzgün yuvarlaq formasını vurğulayır.
Sözün mənşəyinə nəzər salsaq, "muncuq" sözünün türk dillərindən gəldiyi görünür. Fərqli türk dillərindəki qohum sözlərin araşdırılması, sözün əslində "kiçik, yuvarlaq şey" mənasını əks etdirən kökdən törədiyini göstərir. "Muncuq-muncuq" ifadəsində isə bu məna təkrarlanmaqla, təsvir olunan hadisənin intensivliyini və təfərrüatlılığını artırır.
Misallar:
- O, qızmar günəş altında muncuq-muncuq tər tökdü.
- Yağış muncuq-muncuq yağmağa başladı.
- Şəlalənin suları muncuq-muncuq aşağıya axırdı.
- Çiy damlaları muncuq-muncuq otların üzərində parıldayırdı.
Göründüyü kimi, "muncuq-muncuq" ifadəsi müxtəlif kontekstlərdə, müxtəlif mayelərin və ya xırda cisimlərin axması və ya səpələnməsini təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər. Ancaq əsas vurğu həmişə hər bir damcının kiçik, yuvarlaq və parlaq olmasına yönəlir.