Mübaliğə (ər. مبالغة - mubalāğa) sözü əsasən bir şeyin həqiqətindən artıq, həddindən çox böyüdülərək təsvir edilməsini, şişirdilməsini bildirir. Lüğətlərdə verilən "bir şeyi həddindən artıq şişirtmə, böyütmə, artırma" tərifi əsas mənanı əks etdirir, lakin mübaliğənin bədii və retrik ifadə vasitəsi kimi istifadəsini tam əhatə etmir.
Mübaliğənin əsas funksiyası təsvir olunan hadisə, əşya və ya duyğuya daha çox ifadəlilik, təsirlilik və vurğu qatmaqdır. Bu, həm obyektiv həqiqəti əks etdirməmək, həm də həqiqəti vurğulamaq məqsədilə istifadə oluna bilər. Məsələn, "Dənizdə dalğalar dağlar kimi idi" cümləsində dalğaların həqiqi ölçüləri ilə müqayisədə mübaliğədən istifadə olunur, lakin bunun məqsədi dalğaların böyüklüyünü və gücünü oxucuya daha təsirli şəkildə çatdırmaqdır. Mübaliğə həm də şüursuz olaraq, həyəcan və ya duyğuların təsiri altında da baş verə bilər.
Mübaliğənin istifadəsi kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Bədii ədəbiyyatda, xüsusilə poeziyada, mübaliğə incəsənət vasitəsi kimi geniş istifadə olunur. Bununla yanaşı, gündəlik danışıqda da mübaliğənin istifadəsi müşahidə olunur, burada daha çox duyğu ifadə etmək və ya söhbəti maraqlı etmək məqsədi güdür. Verilən misalda ("[Zeynal] deyirdi ki, “mənim aylıq mədaxilim beş yüz manatdır” ") Zeynalın gəliri əslində beş yüz manatdan az ola bilər, amma o bu rəqəmi öz gəlirinin miqdarını vurğulamaq üçün mübaliğə edir. Mübaliğənin bu cür istifadəsi həm zarafat, həm də ciddi ifadə olaraq baş verə bilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, mübaliğənin hiperbola (yunan dilindən götürülmüş termin) ilə sinonim kimi istifadə edilməsi də mümkündür. Hər iki termin də bir şeyin həqiqətdən artıq göstərilməsini bildirir, lakin hiperbola daha çox bədii və retrik ifadə vasitəsi kimi qəbul edilir.