Mücrü sözü Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən "kiçik sandıqça, qutu" kimi izah olunsa da, bu izah tam şəkildə mənasının bütün çalarlarını əhatə etmir. Daha dəqiq və geniş izahı belə verə bilərik:
Mücrü (ərəb mənşəli söz olub, kökü "cərr" - "çəkmək, dartmaq" felindən törəmişdir. Bu kökdən "cərrə" (çəkmə, çəkilmə) sözü də yaranmışdır. "Mücrü" isə "kiçik, daşına bilən qutu, sandıqça" mənasını verir və bu qutunun daşına bilən, yəni çəkilib aparıla bilən olması ilə əlaqədardır. Bəzən isə əşyaların daxilində kiçik əşyaları saxlamaq üçün istifadə olunan kiçik bir bölmə, çəkmə və ya qutu kimi də istifadə oluna bilər.
C. Məmmədquluzadənin nümunəsində olduğu kimi, "Mücrü" sözü əsasən kiçik ölçülü, ev əşyalarının, qiymətli əşyaların, zərgərlik əşyalarının, sənədlərin və ya digər kiçik əşyaların saxlanması üçün istifadə olunan bir qab kimi təsəvvür olunmalıdır. Materialı taxta, metal və ya başqa bir materialdan ola bilər. Həcmi çox kiçikdir, böyük bir sandıqdan fərqli olaraq.
Mücrünün istifadəsinə dair digər nümunələr:
- "Nənəm qədim zərgərlik əşyalarını köhnə bir mücrüdə saxlayırdı."
- "Qızıl sikkələr qədim bir taxta mücrünün içində gizlədilmişdi."
- "Masa üstündə kiçik bir mücrü vardı, içində isə düymələr və iynələr vardı."
Göründüyü kimi, "mücrü" sözü sadəcə "kiçik sandıqça" deyil, həm də onun daşına bilən, kiçik həcmli və xüsusi məqsədlər üçün istifadə olunan bir qab olduğunu göstərir. Bu izah, sözün etimologiyası və müxtəlif kontekstlərdə istifadəsinə əsaslanaraq daha dəqiq və dolğun bir mənzərə təqdim edir.