Müqəddəslik (ərəb. قدس - qüds - müqəddəs) anlayışı, İslam, Xristianlıq və Yəhudilik kimi ilahi dinlərdə Allahın hüzuruna yaxınlığı, təmizliyi, paklığı, mənəvi kamilliyi və ilahi lütfə layiqli olmağı bildirir. Bu, sadəcə olaraq “müqəddəs olma” və ya “paklıq”dan daha geniş bir məfhumdur. Müqəddəslik, obyekt, şəxs və ya yerlə bağlı olaraq, adi dünyadan üstün bir vəziyyətə, ilahi xüsusiyyətə və ya məqamına işarə edir. Bu, insanın mənəvi təmizliyi, günahlardan uzaqlığı, Allahın qanunlarına riayət etməsi ilə yanaşı, xeyirxahlıq, ədalət, mərhəmət kimi xüsusiyyətləri də özündə əks etdirir.
Müqəddəslik, mənəvi saflıq və ülvilik kimi anlayışlarla sıx bağlıdır. Mənəvi saflıq, insanın daxili aləminin paklığı, vicdanının təmizliyini ifadə edirsə, ülvilik, yüksəklik, əzəmət, şərəf və ləyaqət mənasını verir. Müqəddəslik, bu anlayışları birləşdirərək, daha kompleks və hərtərəfli bir məna kəsb edir. Şərəflilik isə hürmetə, hörmətə layiq olmağı ifadə edir. Müqəddəs olan şeylərə, şəxslərə hörmət və ehtiramla yanaşılır.
Verdiyiniz nümunə cümləsində ("Markiz professorda bir müqəddəslik görüb də onun ətəyindən öpmək istəyirdi") müqəddəslik, professorun mənəvi cəhətdən yüksək keyfiyyətlərini, biliyini, hikmətini, əxlaqi saflığını ifadə edir. Markiz, professoru müqəddəs sayır və ona böyük hörmət bəsləyir. Bu, müqəddəslik anlayışının daha geniş mədəni və sosial kontekstini əks etdirir; yəni müqəddəslik dini mənada olmasa da, şəxsi və ya ictimai qiymətləndirmələrə görə də istifadə oluna bilər.
Müqəddəslik anlayışı müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalarda işlənə bilər: məsələn, "müqəddəs yer", "müqəddəs kitab", "müqəddəs məqsəd" kimi ifadələrdə müqəddəslik, əzəmət, əhəmiyyət, dəyər, hörmətə layiq olmaq mənalarını da özündə cəmləşdirə bilər.