Müqəssir (ərəbcə مقصر - muqasṣir sözündən) sifət və isim kimi işlənən bir sözdür. Əsas mənası "təqsiri olan", "günahı olan", "təqsirkar", "günahkar" deməkdir. Lakin, sadəcə "günahkar" sözünün sinonimi kimi qəbul edilməməlidir. "Müqəssir" daha çox spesifik bir təqsir və ya səhv davranışa işarə edir, sadəcə bir əməlin pis nəticə doğurması nəticəsində deyil, bilərəkdən və ya ehtiyatsızlıqdan edilmiş bir əməlin məsuliyyətini daşıyan şəxs üçün istifadə olunur. "Günahkar" daha geniş bir məna kəsb edir və Allah qarşısında və ya əxlaqi baxımdan günah etmiş hər kəsə aid edilə bilər.
Misal üçün, "Balaş: Mən müqəssirəm, Sevil!" cümləsində Balaş özünün spesifik bir hərəkətinə görə məsuliyyət daşıdığını, Sevilə qarşı bir təqsir etdiyini ifadə edir. Bu, sadəcə bir ümumi günah etirafı deyil, konkret bir vəziyyətlə bağlı bir etirafdır. Əgər Balaş sadəcə ümumi olaraq özünü günahkar hiss edirdisə, "Mən günahkaram, Sevil!" ifadəsini işlədə bilərdi. Amma "müqəssir" sözünün seçilməsi onun konkret bir əməli ilə bağlı bir etiraf olduğunu göstərir.
Müqəssir sözü, hüquqi kontekstdə də istifadə oluna bilər. Məsələn, bir hadisədə müəyyən bir səhvin törədilməsində məsuliyyəti olan şəxsə "müqəssir şəxs" deyilə bilər. Bu kontekstdə "müqəssir" daha çox "məsuliyyət daşıyan", "söhbətə səbəb olan" kimi mənalar da daşıya bilər.
Ümumiyyətlə, "müqəssir" sözü daha rəsmi və ciddi bir tona malikdir və "günahkar"dan daha spesifik bir təqsiri ifadə edir. Seçiminə diqqət yetirilməlidir, çünki hər iki söz sinonim olmasa da, bir çox kontekstdə bir-birini əvəz edə bilər, lakin məna çalarları fərqlənir.