Mütləqiyyət (ər. مُطلَقِيَّة - mutlaqiyya) termini əslində ərəb mənşəli olub, "mütləq" sözündən törəmədir. "Mütləq" sözü isə "şərtsiz, məhdudiyyətsiz, qeydsiz-şərtsiz, tam, kəmiyyət və keyfiyyət baxımından tam" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, mütləqiyyət anlayışı, dövlət hakimiyyətinin yeganə və məhdudiyyətsiz bir şəxsin əlində cəmləşməsini bildirir.
Tarixən mütləqiyyət, monarxiyanın xarakterik xüsusiyyəti kimi qəbul olunmuşdur. Lakin, mütləqiyyət yalnız monarxiya ilə məhdudlaşmır. Teorik olaraq, hər hansı bir siyasi sistemdə – məsələn, bir diktatorun rəhbərlik etdiyi avtoritar rejimdə də mütləqiyyət mövcud ola bilər. Əsas xüsusiyyət, hakimiyyətin məhdudiyyətsiz, yəni qanunvericilik, icra və məhkəmə hakimiyyətlərinin hamısının və ya əksəriyyətinin bir şəxsin və ya qrupun əlində cəmləşməsidir.
Mütləqiyyət rejimlərində hakim, ümumiyyətlə, özünü qanundan üstün hesab edir və hər hansı bir məhdudiyyətə məruz qalmır. Bu rejimlərdə vətəndaşların hüquq və azadlıqları ciddi şəkildə məhdudlaşdırılır, və hakimiyyətə qarşı hər hansı bir müxalifət sərt şəkildə bəslənir. Tarix boyu müxtəlif formalarda mövcud olmuş mütləqiyyət rejimlərinin ümumi cəhəti, hakimiyyətin mərkəzləşdirilməsi və hakim tərəfindən qeyri-məhdud istifadəsidir.
Müasir siyasi elm mütləqiyyəti, demokratik prinsiplərin əksinə olan bir siyasi sistem kimi təsnif edir. Çünki demokratiyada hakimiyyət xalqa məxsusdur və müxtəlif qurumlar vasitəsilə həyata keçirilir. Mütləqiyyət isə bu prinsipləri tam əksinə çevirir və hakimiyyəti bir mərkəzdə, yəni bir şəxsin və ya qrupun əlində cəmləşdirir.
Misallar: "XVII əsrdə Fransa mütləqiyyətinin zirvəsində idi." və ya "Diktatorun mütləqiyyəti ölkəni fəlakətə sürüklədi." bu cümlələrdə mütləqiyyət sözü müxtəlif tarixi dövrlərdə və siyasi sistemlərdə hakimiyyətin məhdudiyyətsizliyini göstərmək üçün işlənilib.