Naqislik (ərəb. ناقص - nāqis - natamam, qüsurlu) sözü əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, bir şeyin tam olmaması, tamamlanmamışlığı, qüsurlu və ya natamam olması; ikincisi isə, bir varlığın və ya sistemin öz ideal vəziyyətindən kənarda qalması, çatışmazlıqları olması deməkdir. Bu mənaların hər ikisi də bir-birinə bağlıdır və naqisliyin əsasını "tamamlanmama" anlayışı təşkil edir.
Birinci mənada naqislik, fiziki və ya maddi varlıqlarla bağlı konkret bir çatışmazlığı, qüsuru bildirir. Məsələn, "evdə su naqisliyi var", "kitabda çap naqisliyi var", "maşının mühərrikində naqislik aşkar edildi" kimi ifadələrdə naqislik, konkret bir fiziki çatışmazlığı ifadə edir. Bu mənada sinonim kimi "qüsurluluq", "natamamlıq", "nöqsan", "çatışmazlıq" sözlərini işlətmək olar. Məsələn, "tikintidəki naqisliklər təhlükə yaradır" cümləsində "naqislik" sözü konkret fiziki çatışmazlıqları bildirir.
İkinci mənada naqislik isə daha geniş bir məna kəsb edərək, mənəvi, intellektual və ya sosial sahələrdəki çatışmazlıqları, qüsurları ifadə edir. Bu mənada naqislik, bir sistemin, insanın və ya prosesin ideal vəziyyətdən kənarda qalmasını, potensialından tam istifadə etməməsini göstərir. Məsələn, "tərbiyə üsulunda naqislik var", "planlaşdırmada naqisliklərə yol verildi", "onun biliklərində naqislik hiss olunur" kimi ifadələrdə naqislik, daha çox mənəvi, intellektual və ya sosial nöqsanları ifadə edir. Bu mənada "qüsur", "əksik", "çatışmazlıq", "zəiflik" sözləri sinonim kimi işlənə bilər.
Ümumi olaraq, naqislik sözü həm konkret, həm də abstrakt mənalarda işlənə bilən bir sözdür. İstifadə kontekstindən asılı olaraq onun mənası dəqiqləşir və müxtəlif sinonimlərlə əvəz oluna bilər. Lakin əsas məna hər iki halda da "tamamlanmama", "çatışmazlıq" anlayışına söykənir.