Nankorluq (is. ): Yaxşılığa qarşılıq verməmə, xeyirxahlığa, əməyə, köməyə minnettarlıq göstərməmə, haqqı qədr bilməmə, yaxşılığı yerə vurma, xeyir-duanı unutma, əməyi rədd etmə, minnətdarlıq hissinin olmaması kimi müxtəlif mənalarda işlənən mürəkkəb bir anlayışdır. Bu anlayış sadəcə yaxşılığın əvəzini verməməkdən daha geniş bir məna kəsb edir və əxlaqi bir qüsur kimi dəyərləndirilir.
Nankorluq, əslində minnətdarlıq hissinin olmaması və ya onun süni şəkildə gizlədilməsi nəticəsində ortaya çıxan bir davranış formasıdır. Bu, sadəcə material xeyirlərin qəbul edilməsi ilə məhdudlaşmır; əksinə, əxlaqi dəyərlərə, köməyə, hətta sevgiyə qarşı dərin bir sayğısızlığın ifadəsidir. Nankorluğun təzahür formalari çox çeşidlidir: yaxşılığı unutmaqdan, əməyi rədd etməkdən, minnətdarlığını bildirməkdən çəkinməkdən tutmuş, aktiv şəkildə yaxşılığa qarşı pislik etməyə qədər.
Nankorluğun səbəbləri müxtəlif ola bilər: şəxsiyyətin əxlaqi formalaşması ilə əlaqədar amillər, özünə həddindən artıq inam, həsəd, qısqanclıq, mənfəətpərəstlik və s. Lüğətin işlənməsində istifadə olunan "haqqsayıtırmə" ifadəsi də nankorluğun bir təzahürü kimi qəbul edilir və burada yaxşılığın qarşılığının verilməməsi ilə yanaşı, ədalətsiz davranma və haqsızlıq da nəzərdə tutulur.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
– Onun nankorluğu bütün kəndi təəccübləndirdi.
– Bu qədər yaxşılığa nankorluq etmək olmaz.
– Nankorluğun ağır nəticələri ola bilər.
– Nankorluq insanın ən böyük əxlaqi qüsurudur.
– Bu nankorluğa səbrim tükəndi.
Mətndə verilən nümunə cümləsində nankorluğun ağır nəticələrə səbəb ola biləcəyi vurğulanır. Nankorluğun cəmiyyət üçün də mənfi nəticələri ola bilər; insanlar arasında etimadı sarsıdıb, birgə yaşamağı çətinləşdirə bilər.