Nədimə: [ər. nədimət] Köhnəlmiş söz olub, "nədim" sözünün qadın cinsidir (nədimin qadın formasına uyğun gəlir). Nədim sözünün özü isə əsasən "dost, yoldaş, səmimi yaxın, əziz insan" mənalarında işlənir. Lakin, nədimə sözünün qədim mənbələrdə daha çox, xüsusilə də saray və ya zadəgan ailələrində xüsusi vəzifəli qadınlara – sultanlara, xanım xatunlara yaxın olan və onlara xidmət edən, sədaqətli, etibarlı qadınlara – və ya yaxın dost qadınlara istinad etdiyi görünür. Müasir Azərbaycan dilində isə bu söz nadir hallarda rast gəlinir və əsasən ədəbiyyatda, tarixi mətnlərdə və ya köhnə əsərlərdə qarşılaşmaq mümkündür.
Sözün mənşəyi ərəb dilinə dayanır. Ərəb dilindəki "nədim" kökü "dostluq, yaxınlıq, səmimiyyət" kimi mənaları ehtiva edir. "Nədimə" isə bu kökdən törəyərək "qadın dost, yaxın qadın yoldaş" mənasını verir. Qeyd etmək lazımdır ki, nədimə sözü sadəcə qadın dost demək deyil, bəzən xüsusi vəzifə və ya statusu olan qadınları da ifadə edirdi.
Misal üçün: "Sultanın nədiməsi ona hər zaman sadiq qalırdı." bu cümlədə nədimə sözü sultanın etibarlı və yaxın xidmətçisi olan qadını ifadə edir. Başqa bir nümunə: "O, uşaqlıq nədiməsi ilə uzun illər dostluq etmişdi." bu cümlədə isə nədimə sözü sadəcə uşaqlıqdan yaxın dost olan qadını bildirir.
Beləliklə, nədimə sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsas mənası "qadın dost, yaxın qadın yoldaş, bəzən də xüsusi vəzifəli qadın"dır. Müasir dövrdə bu sözün istifadəsi məhduddur və daha çox tarixi və ədəbi kontekstlərdə rast gəlinir.