Nazlıca sözü, əsasən "nazlı" sözündən törəmə olub, "nazlı olan", "naz edən", "incə, nəvazişli", "şirin, lətif" mənalarını özündə ehtiva edir. Lüğətlərdə verilən qısa izah, sözün əsas mənasını əks etdirir, lakin onun ədəbiyyatda, xüsusilə də şeir dilində daha geniş və çoxqatlı məna imkanlarını tam əhatə etmir.
Morfoloji baxımdan "nazlıca" sözü "nazlı" sifətinə "-ca" əlavəsi ilə əmələ gəlib. Bu əlavə, sifətlərə kiçikləyici və ya yumşaldıcı məna verir. Beləliklə, "nazlıca" sözü, sadəcə "nazlı" olmaqdan daha çox, nazın incə, gizli, xoş və sərt olmayan tərzdə ifadəsini bildirir. "Nazlı" sözünün kəskin, hətta təlaşlı bir tərəfi varki, "nazlıca" bu kəskinliyi yumşaldır və daha xoş bir təəssürat yaradır.
Misal olaraq verilən şeir misralarında "nazlıca yarım" ifadəsi, yalnız sevgiliyə naz etməsini deyil, həm də onun şirinliyini, incəliyini, cəlbediciliyini və qadınlıq zərifliyini ifadə edir. "Nazlıca" sözü burada "şirin", "lətif", "qəşəng", "incə" kimi mənalarla da əlaqələndirilir.
Sözün işlənməsinə dair daha geniş nümunələr verə bilərik: "Nazlıca gülüşü", "Nazlıca baxışı", "Nazlıca səsi", "Nazlıca hərəkətləri". Bu ifadələrdə "nazlıca" sözü hərəkət, baxış, səs və ya gülüşün xarakterini, incəliyini, lətifliyini və xoş təəssürat oyatmasını vurğulayır. Yəni, söz yalnız "naz" əməlini deyil, həm də özünə məxsus estetik keyfiyyəti ifadə edir.
Qısacası, "nazlıca" sözü, "nazlı" sözünün daha yumşaldılmış, incəlik və lətiflik çalarları əlavə olunmuş bir formasıdır ki, əsasən ədəbi dildə, xüsusilə şeir dilində istifadə olunur və müxtəlif kontekstlərdə fərqli məna çalarları daşıya bilir.