Ortopediya [yun. orthos – düz və paideia – tərbiyə, təlim] Tibb elminin bir sahəsi olub, əsasən sümüklərin, oynaqların, əzələlərin və bağların quruluş və funksiya pozuntularının – yəni skelet-əzələ sisteminin xəstəlikləri ilə, həmçinin onların qüsurlarının diaqnostikası, müalicəsi və profilaktikası ilə məşğul olur. Bu pozuntular həm anadangəlmə (konjenital), həm də sonradan qazanılmış (qazanılmış) ola bilər.
Ortopediyanın əsas diqqət mərkəzində onurğanın və hərəkət üzvlərinin (əllər, ayaqlar, və s.) sabit deformasiyalarının müalicəsi dayanır. Bu deformasiyalar sümük sınıqları, oynaq çıxıqları, doğuş qüsurları, infeksion xəstəliklər, travmalar, iltihablar, şişlər, metabolik pozuntular və ya degenerativ dəyişikliklər nəticəsində yaranır. Ortopediya həm konservativ (dərman müalicəsi, fizioterapiya, reabilitasiya), həm də cərrahi üsullardan istifadə edir.
Ortopedik müalicənin məqsədi deformasiyaların düzəldilməsi, ağrının aradan qaldırılması, hərəkətlilik qabiliyyətinin bərpa edilməsi və xəstənin həyat keyfiyyətinin yaxşılaşdırılmasıdır. Müalicə planı hər bir xəstənin fərdi xüsusiyyətlərini, xəstəliyin ağırlıq dərəcəsini və ümumi sağlamlıq vəziyyətini nəzərə alaraq hazırlanır. Müasir ortopediya müxtəlif cərrahi texnikaları (artroskopiya, endoprostezləşdirmə və s.), yenilikçi material və texnologiyalardan istifadə edərək xəstələrin sağlamlığının bərpasına böyük töhfələr verir.
Müxtəlif cümlələrdə istifadə nümunələri:
- O, ağır bir yol qəzası keçirdikdən sonra ortopediya şöbəsinə yerləşdirildi.
- Ortopedik cərrah onun diz oynağının əməliyyatını uğurla keçirdi.
- Uşağın anadangəlmə ayaq qüsuru ortopediya mütəxəssisi tərəfindən müalicə olunurdu.
- Ortopediyanın inkişafı sayəsində bir çox ağır sümüklə əlaqəli xəstəliklərin müalicəsi mümkün olmuşdur.