Oturub-durma sözü Azərbaycan dilində iki əsas mənada işlənir. Birinci mənası feildən törəmə isim olub, "oturmaq" və "durmaq" hərəkətlərinin müxtəlif vaxtlarda və ya müxtəlif həcmdə təkrarlanması, davamlılığı deməkdir. Bu mənada söz daha çox insanın hansısa yerdə müəyyən müddət ərzində qarışıq hərəkətlər etməsini, rahat şəkildə vaxt keçirməsini ifadə edir. Məsələn: "Qonaqlar gəlib, bir neçə saat oturub-durmadan sonra ayrıldılar". Bu cümlədə "oturub-durma" gündəlik həyatın təbii axarını, rahat və sərbəst hərəkətləri təsvir edir.
İkinci mənası isə daha məcazi olub, insanlar arasında olan əlaqəni, yoldaşlığı, birgə vaxt keçirməni ifadə edir. Bu mənada "oturub-durma" daha çox dostluq, tanışlıq və ya münasibətlərin davamlılığını, birlikdə keçirilən vaxtı bildirir. Məsələn: "Onların uzun illərdir davam edən oturub-durması var idi". Bu cümlədə "oturub-durma" uzunmüddətli yoldaşlıq, əlaqənin möhkəmliyini vurğulayır. Söz, məcazi mənada, müəyyən bir mühitin, kollektivin üzvləri arasında mövcud olan qarşılıqlı əlaqələri də ifadə edə bilər. Məsələn: "O, şirkətin oturub-durmasında fəal iştirak edirdi". Bu misalda "oturub-durma" kollektivdəki əlaqələri, birgə fəaliyyəti ifadə edir.
Etimalogiyasına gəldikdə isə, sözün əsası "oturmaq" və "durmaq" fellərindədir. Bu fellər bir-birinə məna baxımından əks olsa da, "oturub-durma" sözündə birlikdə işlənilməsi onların eyni zamanda və ya ardıcıl olaraq baş verməsini, hərəkətlərin müxtəlifliyini bildirir. "Oturub-durma" sözünün əsas mənasının təkrarlanan hərəkətlər olduğunu nəzərə alaraq, onun ikinci, məcazi mənasının birinci mənadan törəməsi məntiqi görünür: uzun müddət bir yerdə olmaq, birgə vaxt keçirmək müxtəlif hərəkətləri, əməlləri ehtiva edir.