Ovsun (fars. əfsun) sözü Azərbaycan dilində sehr, cadu və ya pitik kimi qəbul edilir. Etimoloji baxımdan fars dilindən götürülmüşdür və əsasən mənfi konnoatasiyalı, yəni pis niyyətlə edilən sehr-cadunu ifadə edir. Lüğətlərdəki sadə təriflər sözün əhatə etdiyi mənaları tam əks etdirmir. Daha dəqiq olaraq, ovsun insanın iradəsi kənarında, gizli qüvvələr vasitəsilə, əsasən mənfi məqsədlərə xidmət edən, sehrli təsirə malik bir hərəkət və ya duanı ifadə edir. Bu təsir, insan, heyvan və ya əşyalara yönəldilə bilər və müxtəlif nəticələrə səbəb ola bilər – xəstəlik, bədbəxtlik, ölüm və ya əksinə, qoruma, şifa kimi nəticələr də mümkündür, amma bunlar daha az yayılmışdır.
Ovsunun təsiri, sehrbazın gücü, istifadə olunan sehrli əşyalar və ya oxunan duaların gücü ilə müəyyən edilir. Ovsunla əlaqəli inanclar, miflər və əfsanələr müxtəlif mədəniyyətlərdə geniş yayılmışdır. Azərbaycan folklorunda da ovsun haqqında çoxlu nağıllar, əfsanələr və inanclar mövcuddur. Misal üçün, şər qüvvələrdən qorunmaq üçün ovsunlardan istifadə edilməsi, xəstəliklərin ovsun vasitəsilə müalicə edilməsi və ya bədbəxtliyin ovsunla gətirilməsi kimi.
Verilən misalda "İlan əvvəl ovsun oxuyanı öldürər" atalar sözü ovsunun təhlükəli olduğunu və onunla məşğul olanların ciddi təhlükə ilə üzləşə biləcəyini vurğulayır. Bu, ovsunun nə qədər güclü və təhlükəli olduğuna işarədir. Sözün istifadəsinə dair başqa misallar da göstərmək olar: "Onun üzərində pis ovsun var", "Cadugər onu ovsunlayıb", "Qoca qadın uşaqları ovsunlamaq istəyirdi" kimi. Bu cümlələrdə ovsun, əsasən mənfi bir sehr və ya cadu kimi istifadə olunur.
Qısaca, "ovsunda" sözü sadəcə "sehr" və ya "cadu"dan daha geniş məna daşıyır. O, bu mənaları özündə ehtiva etməklə yanaşı, sehrin, cadunun tətbiq edilmə üsulunu, onun gerçəkləşdirilməsini və təsirinin nəticələrini də əhatə edir. Həmçinin sözün kontekstdən asılı olaraq müsbət mənada da istifadə olunması mümkündür, lakin bu daha az rast gəlinən bir haldır.