Ovuc (is. ): Əlin barmaqlararası nahiyəsindən başlayaraq, biləyə qədər uzanan, barmaqların və ayanın əhatə etdiyi içəri hissə. Anatomik olaraq, əlin palmar səthini təşkil edən və metakarpal sümüklərin, əzələlərin, tendonların və digər yumşaq toxumaların yerləşdiyi ərazi. Formal olaraq, əlin içi kimi də ifadə oluna bilər, ancaq "ovuc" sözü yalnız əlin içini deyil, həm də əlin içi hissəsinin forması ilə bağlı bir mənalar daşıyır. "Ovuc" sözü, əlin ölçüsünü, tutma qabiliyyətini və ya həcmini vurğulamaq üçün də istifadə edilə bilər.
Məsələn, “ovuc dolusu” ifadəsi bir şeyin miqdarını ifadə edir. Bir ovuc buğda, bir ovuc qar, bir ovuc pul. "Ovucunda saxlamaq" deyimi isə bir şeyə sahib olmağı, nəzarəti əlində saxlamağı bildirir. Bu deyimdə "ovuc" sadəcə bir yer deyil, həm də güc və nəzarət mənası daşıyır. "Ovucun içinə almaq" deyimi isə bir şeyi gizlətmək, qorumaq və ya ələ keçirmək mənasını verir. Bundan başqa, "ovuc" sözü məcazi mənada da işlədilə bilər, məsələn "öz ovucunda olan imkanlar" kimi.
Ədəbiyyatda "ovuc" sözü tez-tez həssaslığı, zərifliyi, həyatın kiçik detallarına diqqəti bildirmək üçün istifadə olunur. Misal üçün, verilən cümlədə ("…Mən ixtiyarsız ovcumu açdım və quşcuğaz da şad bir səslə uçub getdi") "ovuc" sözü, həm əlin anatomik hissəsini, həm də insanın həssaslığını, quşa qarşı mərhəməti ifadə edir. Sözün istifadəsi cümləyə incəlik və emosional rəng qatır.
Qısaca desək, "ovuc" sözü anatomik bir tərifə əlavə olaraq, həm konkret, həm də məcazi mənalarda işlədilən, çoxşaxəli bir leksik vahiddir. Onun mənası cümlənin kontekstindən asılı olaraq dəyişə bilir.