Rah (fars. رَه) sözü Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən "yol" mənasında izah olunur. Lakin bu izah kifayət qədər geniş deyil və sözün tarixi, etimologiyası və istifadə sahələrini tam əhatə etmir. Füzuli misalında olduğu kimi, "rah" sadəcə fiziki bir yol deyil, həm də məcazi mənalarda işlənə bilər.
Etimoloji baxımdan "rah" fars dilindən mənşəlidir və "رَه" (reh) formasında işlənərək "yol, səmt, istiqamət" mənalarını verir. Bu mənşəyə əsasən, "rah" sözü yalnız fiziki olaraq getmək üçün istifadə edilən yolları deyil, həm də məqsədə çatmaq üçün izlənilən üsulları, həyatda seçilən yolu, və hətta mənəvi bir yol, tərəqqi yolunu ifadə edə bilər.
Füzuli misalında ("Bu rahdan etmək olmaz ikrah; Xoş rahdurur sənə gedən rah") "rah" sözü ikili mənada işlənmişdir. Birinci cümlədə "Bu yoldan dönmək mümkün deyil" mənasını verir (fiziki və ya məcazi olaraq). İkinci cümlədə isə "Sənə gedən yol xoşdur" deyilir ki, bu da həm fiziki bir yolu, həm də sevgi yolunu, xoşbəxtliyə aparan yolu ifadə edə bilər.
Beləliklə, "rah" sözünün mənasını daha geniş və dəqiq olaraq aşağıdakı kimi təqdim etmək olar: Fiziki və ya məcazi olaraq getmək üçün izlənilən yol, səmt, istiqamət; məqsədə çatmaq üçün seçilən üsul, həyat yolu, tərəqqi yolu, sevgi yolu.
Sözün müasir Azərbaycan dilində istifadəsi nisbətən azalsa da, ədəbiyyatda, xüsusilə də klassik əsərlərdə rast gəlinir və zəngin məna çalarlarını əks etdirir.