Ritmik (yun. ῥυθμός - rhythmos - ölçü, vəzn, ahəng) sifəti olaraq əsasən iki əsas mənaya malikdir: birincisi, müəyyən bir ritmə, yəni müəyyən zaman intervalında təkrarlanan səs və ya hərəkət nümunəsinə tabe olmaq; ikincisi isə bu ritmikliyin yaradıcısı olan ahəngdarlıq, vəznlilik və müntəzəmlik xüsusiyyətlərini ifadə edir. Beləliklə, "ritmik" sözü həm prosesin özünün (məsələn, ritmik hərəkət), həm də bu prosesin keyfiyyətinin (məsələn, ritmik muğam) ifadəsinə işlədilə bilər.
Birinci mənada "ritmik" sözü, müəyyən bir təkrarlanan nümunəyə əsaslanan hərəkət və ya səsləri təsvir edir. Müsəlman dünyasında geniş yayılmış "ritmik namaz duaları" ifadəsi buna əyani nümunədir. Burada ritmik sözü namazın oxunması zamanı duaların təkrarlanan və müəyyən bir qaydaya tabe olan tələffüzünü bildirir. Eyni zamanda, "ritmik gimnastika" ifadəsində olduğu kimi, hərəkətlərin müəyyən bir ardıcıllıq və tempi ilə yerinə yetirilməsini ifadə edir.
İkinci mənada isə "ritmik" sözü ahəngdarlıq, vəznlilik və müntəzəmliyi vurğulayır. Bu mənada istifadə zamanı, əsas vurğu təkrarlanmanın özündən daha çox, təkrarlanmanın yaratdığı bədii, estetik təsiri ifadə edir. Məsələn, "ritmik şeir" ifadəsində "ritmik" sözü şeirin vəzn və qəlibinin ahəngdarlığını, sətirlərin musiqili və estetik təsirini qabartmaq üçün istifadə edilir. "Ritmik muğam" ifadəsində isə muğamın melodik xəttinin, ifa üslubunun və ritmik quruluşunun ahəngdarlığı və mükəmməl vəznliliyi nəzərdə tutulur. Bu mənada "ritmik" sözü "ahəngdar", "vəznli", "müntəzəm" kimi sinonimlərlə əvəz edilə bilər, lakin bu sinonimlər "ritmik" sözünün tam mənasını verə bilməz, çünki "ritmik" sözü müəyyən bir təkrarlanmaya əsaslanan ahəngdarlığı və vəznliliyi bildirir.
Qısaca desək, "ritmik" sözü yunandan götürülmüş "ritm" kökündən əmələ gələrək, həm müəyyən bir ritm əsasında qurulmuş prosesləri, həm də bu proseslərin özünəməxsus ahəngdar, vəznli və müntəzəm xüsusiyyətlərini ifadə edən zəngin mənalı bir sözdür.