Riza sözü ərəb mənşəlidir və əsas mənası "razılıq, qəbul, xoşallayış"dır. Lüğətlərdə sadəcə "razılıq" kimi tərcümə olunsa da, mənası daha genişdir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif çalarlar daşıya bilər. "Razılıq" ifadəsi daha çox iki tərəf arasında qarşılıqlı razılaşmanı ifadə edərkən, "riza" daha çox daxili bir razılaşma, bir şeyə könüldən razı gəlmə, qəbul etməni, xoşlamağı bildirir. Mənəvi bir razılıq, qəlbin razılığı kimi də başa düşülə bilər.
Məsələn, "Allahın rizası" ifadəsi Allahın razılığı, məqbulu mənasında istifadə olunur. Bu, sadəcə bir qərarın qəbulu deyil, ilahi bir razılıq, qəbul və xoşallayışdır. Eyni şəkildə, "öz rizasına qalmaq" ifadəsi özünün daxili sülhü, rahatlığı, qənaəti deməkdir. Burada xarici amillərdən daha çox insanın daxili dünyasının durumu əks olunur.
M.Ə. Sabirin misalında ("Soralım hər zaman rizalərini; Alalım xeyirli düalərini") "riza" sözü insanların razılığı, xeyir-dualarının qəbul edilməsi mənasında işlənir. Bu kontekstdə, insanların razılığını qazanmaq, onların xeyir duasını almaq istəyi əks olunur.
Verilən mətnin son hissəsindəki cümlə qeyri-tam olduğundan, "riza" sözünün oradakı işlənməsini dəqiq şəkildə izah etmək mümkün deyil. Lakin, ümumi olaraq, "riza" sözü müxtəlif kontekstlərə uyğun olaraq "razılıq", "qəbul", "xoşallayış", "məqbul olma" və "daxili sülh" kimi mənalarda istifadə edilə bilər.