Ruhlanmaq felinin Azərbaycan dilindəki mənası, sadəcə "ürəklənmək, cəsarətlənmək, qüvvət almaq, cuşa gəlmək" kimi qısa ifadələrlə tam əhatə olunmur. Daha geniş və dəqiq bir şəkildə izah etmək üçün, bu sözün əhatə etdiyi duyğu və hərəkət spektrini nəzərə almaq lazımdır. Ruhlanmaq, daxili bir qüvvə, həvəs və ilham dalğasının insanı bürüməsidir. Bu duyğu, müxtəlif amillərdən qaynaqlana bilər: bir hadisə, bir şəxs, bir xatirə, və ya bir məqsəd. Bu duyğunun nəticəsi olaraq, insan daha fəal, daha enerjili, daha qətiyyətli və hətta daha cəsur olur. Sadəcə cəsarət deyil, həm də əzmin, qətiyyətin artmasıdır.
Ruhlanmanın əsasını, insanın öz potensialına olan inamının artması və məqsədinə çatmaq üçün olan həvəsin yüksəlməsi təşkil edir. Bu, passiv bir vəziyyətdən fəal bir vəziyyətə keçməni, hərəkətə gəlməni, və müəyyən bir məqsədə doğru irəliləməni əhatə edir. Məsələn, bir şairin gözəl bir mənzərədən ruhlanaraq şeir yazması, vətənpərvər bir insanın milli qəhrəmanın həyatından ruhlanaraq mübarizəyə qoşulması, bir idmançının rəqibinin uğurundan ruhlanaraq daha yaxşı nəticə əldə etməsi ruhlanmanın müxtəlif nümunələridir.
Etimalogiyasına baxdıqda, "ruh" sözünün mənası ilə sıx bağlıdır. "Ruh" sözü, insanın daxili dünyasını, duyğularını, düşüncələrini, iradəsini ifadə edir. Beləliklə, "ruhlanmaq" sözü, bu daxili qüvvələrin oyanması, aktivləşməsi və hərəkətə gəlməsi deməkdir. Bu mənada, "ruhlanmaq" sadəcə "cuşa gəlmək"dən daha geniş bir məna kəsb edir. Çünki "cuşa gəlmək" daha çox fiziki və emosional bir həyəcan halını, "ruhlanmaq" isə daha çox daxili bir qüvvənin, ilhamın və həvəsin oyanmasını ifadə edir.
Cümlə içində nümunələr:
- Vətəninin azadlığı uğrunda döyüşən qəhrəmanların hekayələri onu ruhlandırırdı.
- Müəllimin tərifi şagirdi daha çox çalışmağa ruhlandırdı.
- Gözəl musiqi onu dərin düşüncələrə və yaradıcılığa ruhlandırdı.
- Uğursuzluqdan sonra yenidən çalışmaq üçün özünü ruhlandırmaq vacibdir.