Rüsvayçı sifəti əsasən bir hərəkətin, hadisənin və ya şəxsin rüsvaedici, yəni ad-sanı, şərəfi, hörməti pozulmuş, itirilmiş vəziyyətə salan xüsusiyyətini ifadə edir. Lüğətlərdə verilən "rüsva edən, abırdan salan, adbatıran, utanılacaq, biabırçı" tərifləri bu mənanı əhatə etsə də, daha geniş və dəqiq izah tələb edir.
Rüsvayçılıq, fərdin özünün və ya başqalarının sosial statusunu, ictimai nüfuzunu, etibarını mənfi şəkildə təsir edən hərəkət və ya davranışları əhatə edir. Bu, həm qəsdən edilmiş, həm də ehtiyatsızlıqdan törədilmiş hərəkətlər ola bilər. Məsələn, birinin gizli məlumatlarını açıqlamaq (qəsdən), yaxud əxlaqsızcasına davranmaq (qəsdən) rüsvayçı hərəkətlərə aiddir. Ehtiyatsızlıqdan törədilən rüsvaedici hərəkət kimi isə səhlənkarlıqdan baş verən bir hadisəni göstərmək olar.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "rüsva" fars mənşəli olub, "üzü qaralanmış, şərəfi itirilmiş" mənasını verir. "Çı" əlavəsi isə sifət bildirən şəkilçi kimi çıxış edir. Beləliklə, "rüsvayçı" sözü "rüsva edən" mənasını daha aydın şəkildə ifadə edir.
Cümlə içərisində "rüsvayçı" sözünün işlənməsinə nümunələr:
- O, rüsvaedici hərəkətləri ilə bütün ailənin adını batırdı.
- Onun rüsvayçı davranışı hamını heyrətə saldı.
- Bu rüsvayçı hadisənin təfərrüatları hələ də açıqlanmayıb.
- Mətbuatda dərc olunan rüsvayçı məlumatlar onun karyerasına son qoydu.
- Rüsvayçı hərəkətlərindən peşman oldu.
Göründüyü kimi, "rüsvayçı" sözü müxtəlif kontekstlərdə rüsvaedici bir hərəkəti, hadisəni və ya şəxsi təsvir etmək üçün işlənir. Mənası kontekstdən asılı olaraq daha güclü və ya zəif tonda ifadə edilə bilər.