Sadiq sifəti, əsasən ərəb mənşəlidir (صادق - ṣādiq). Lüğətlərdəki qısa izahı kifayət qədər dəqiq olsa da, daha geniş və dərin bir təhlilə ehtiyacı var. "Sadiq" sözü, bir insana, bir heyvana və ya hətta bir əşyaya aid edilə bilər və hər bir halda fərqli kontekstual mənalar kəsb edə bilər.
Ən geniş mənası ilə "sadiq" sözü vəfalı olmağı, sözündə durmağı, etibarlı və dürüst olmağı ifadə edir. Bu, insanın öz sözünə, verdiyi vədə, öhdəliyə, əhd-peymana, və ya sevdiyi, bağlı olduğu varlığa qarşı göstərdiyi sədaqətdir. M.F.Axundzadənin misalında olduğu kimi, "sadiq adam" ifadəsi insanın əxlaqi keyfiyyətlərini, etibarlılığını, dürüstlüyünü və vəfalılığını vurğulayır. Bu insan hər hansı bir vəziyyətdə öz prinsiplərinə, inanclarına və ya əhd-peymanlarına sadiq qalır.
Lakin "sadiq" sözü yalnız insana aid deyil. Məsələn, "sadiq dost" ifadəsi dostluğun etibarlılığını, uzunmüddətliliyini, qarşılıqlı hörmət və dəstəyi əks etdirir. "Sadiq it" deyəndə heyvanın sahibə qarşı göstərdiyi sədaqət, itaətkarlıq və bağlılıq nəzərdə tutulur. Hətta "sadiq müştəri" kimi ifadədə də şirkətə və ya məhsula qarşı uzunmüddətli bağlılıq və etibar ifadə olunur.
Digər bir aspekti də "sadiq" sözünün doğru, həqiqi, əsl mənalarını da ehtiva etməsidir. Məsələn, "sadiq məlumat", "sadiq tərcümə" kimi ifadələrdə məlumatın və ya tərcümənin doğru, dəqiq və əsl mənbəyə uyğun olmasını bildirir. Beləliklə, "sadiq" sözü həm insan davranışlarını, həm də obyektlərin xüsusiyyətlərini təsvir edə bilər.
Nəticə olaraq, "sadiq" sözünün mənası geniş və çoxcəhətlidir. Onun əsasını vəfalılıq, dürüstlük, etibarlılıq, doğruluq təşkil edir. Ancaq kontekstə və istifadə edildiyi cümləyə görə mənası fərqlənə bilər. Sözün bu çoxşaxəliliyini anlamaq onun düzgün və mənalı şəkildə istifadəsinə imkan yaradır.