Saqa sözü qədim İslandiya ədəbiyyatında nəsrlə yazılmış hekayələrə verilən addır. Lüğətlərdəki qısa izah kifayət qədər dəqiq olsa da, saqaların mənasını və əhəmiyyətini daha geniş və dəqiq şəkildə izah etmək mümkündür. Sadəcə "nəsrlə yazılmış qədim İslandiya əsərləri" ifadəsi saqaların zənginliyini və müxtəlifliyini tam əks etdirmir.
Saqalar müxtəlif janrlarda yazılmışdır. Bunlara landnámabók (torpaqların məskunlaşması haqqında saqalar), ættarsögur (nəsil saqaları - ailə və nəsillərin tarixini əks etdirən), konungasögur (krallar saqaları - Norveç və ya Danimarka krallarının həyatından bəhs edən), və riddarasögur (cəngavər saqaları - orta əsr cəngavərləri və onların macəraları haqqında) aiddir. Həmçinin, íslenskar þjóðsögur (İslandiya xalq saqaları) da mövcuddur ki, bu da folklor elementləri ilə zəngindir.
Saqaların dil xüsusiyyətləri də diqqət çəkir. Onlar qədim İskandinav dilinin bir forması olan İslandiya dilində yazılmışdır və bu dillərin inkişafını anlamaq üçün vacib mənbələrdir. Stil baxımından, saqalar bədii ədəbiyyat və tarixi məlumatları özündə birləşdirir. Həqiqi hadisələr, əfsanələr və mifoloji elementlər qarışaraq bənzərsiz bir ədəbi forma yaradır. Tarixi hadisələrin təsviri ilə yanaşı, personajların daxili aləmi, onların mənəvi və etik problemləri də ətraflı şəkildə təsvir edilir.
Saqalar yalnız tarixi və ədəbi mənbə kimi deyil, həm də İslandiya mədəniyyətinin və milli kimliyinin formalaşmasında mühüm rol oynamışdır. Onlar İslandiyalıların öz keçmişlərinə, əcdadlarına və milli qəhrəmanlarına münasibətini əks etdirir. Bu baxımdan, saqalar İslandiya mədəni irsinin ayrılmaz bir hissəsidir və dünya ədəbiyyatında özünəməxsus yer tutur.
Sözün mənşəyinə gəldikdə, "saqa" sözü qədim Skandinav dilindən götürülmüşdür və "hekayə", "nağıl", "əfsanə" kimi mənaları ifadə edir. Müasir İslandiya dilində də eyni mənada işlənir.