Sərasər (zərf) [fars. سراسر]
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, farsca "سراسر" (serāser) sözündən götürülmüşdür. "سرا" (sera) "başdan-başa, tamamən" mənasını verir, "-سر" (-ser) isə işarə edir ki, məna tamlığı ilə ifadə olunur. Beləliklə, "sərasər" sözünün kökü "başdan-başa, bütünlüklə" mənasını ifadə edən bir tamlıq və bütünlük hissini ehtiva edir.
Lüğətlərdə verilən "başdan-başa, bütünlüklə, tamamilə, bütöv, tamam, başdanayağa" kimi təriflər sözün əsas mənasını əhatə etsə də, istifadə kontekstindən asılı olaraq nuanslar da özünü göstərir. "Başdan-başa" və "başdanayağa" ifadələri daha çox fiziki məkanda, maddi varlıqların bütün uzunluğu boyu uzanan bir prosesi və ya xüsusiyyəti təsvir edərkən işlədilir. "Tamamilə", "bütöv", "tamam" isə daha çox mənəvi, abstrakt mənaları da əhatə edə bilər. "Sərasər" isə bu mənaları özündə birləşdirərək bir qədər daha zərif və poetik bir ifadədir.
Misal üçün, "Sərasər ev təmizləndi" cümləsində evin hər yerinin təmizləndiyi, heç bir yerin buraxılmadığı vurğulanır. "Sərasər məmnun idi" cümləsində isə şəxsin tam qənaət və razılıq içində olduğu ifadə olunur. "Sevdiyim, ləblərin yaquta bənzər; Sərasər dişlərin dürdanədəndir" misrasında isə şair sevgilinin dişlərinin tamlığını, gözəlliyini, bütövlüyünü vurğulayır. Burada "sərasər" sözü fiziki bir təsvir olsa da, eyni zamanda gözəlliyə və tamlığa aid poetik bir vurğu daşıyır.
Yekun olaraq, "sərasər" sözü "tamamilə", "bütövlüklə", "başdan-başa" mənalarını ifadə etsə də, poetik və incə bir üsluba malik olaraq, bütünlük və tamlıq hissini daha zərif və təsirli şəkildə çatdırır.