Saleh (ər. صالح - ṣāliḥ) sifəti köhnə Azərbaycan dilində əsasən "yararlı" mənasında işlənmişdir. Lakin "yararlı" sözünün müasir dilindəki məna çalarlarından bir qədər fərqli olaraq, "saleh" sözü daha çox mənəvi, əxlaqi cəhətdən yararlılığı, yaxşılığı, salehliyi, təqvalılığı, paklığı və Allah qarşısında qəbul edilən davranışı ifadə edir. Yəni, sadəcə faydalı olmaqdan daha geniş bir məna spektrini əhatə edir. "Yararlı" daha çox praktik, maddi faydanı ifadə edərkən, "saleh" mənəvi kamilliyi və Allahın razılığını qazanmağı önə çəkir.
Ədəbiyyat nümunələrində göründüyü kimi, "saleh" sözü insanlara, əməllərə və hətta şeylərə aid oluna bilir. Lakin əsasən insanlara tətbiq olunaraq onların yaxşı xasiyyətli, dindar, ədalətli, etibarlı və yaxşı əməllər görməyi ilə seçilən bir şəxsiyyət olduğunu ifadə edir. A.Səhhətin misalında olduğu kimi, "saleh oğul" ifadəsi sadəcə faydalı bir oğul deyil, əxlaqi cəhətdən kamil, valideynlərinə hörmət edən və onlara qayğı göstərən bir övladı təsvir edir.
Sözün etimologiyasına nəzər saldıqda, ərəbcə "salah" (صلاح) felindən törədiyini görürük. Bu fel "yaxşı olmaq", " düzəlmək", "sağlamlaşmaq", "düzəltmək", "təmir etmək" kimi mənaları əhatə edir. Bu felin sifət formasından əmələ gələn "saleh" isə bu mənaları insanın xarakteri və əməllərinə tətbiq edərək, "saleh insan" və ya "saleh əməl" kimi ifadələri meydana gətirir. Beləliklə, "saleh" sözü sadəcə "yararlı"nın sinonimi deyil, daha zəngin və çoxşaxəli bir mənaya malikdir.
Müasir Azərbaycan dilində "saleh" sözü nadir hallarda işlənsə də, ədəbiyyatımızda və tarixi mənbələrdə tez-tez rast gəlinir. Onun mənasını dəqiq anlamaq üçün kontekstin nəzərə alınması vacibdir. Məsələn, "saleh insan" deyərkən, sadəcə yaxşı insan deyil, mənəvi cəhətdən kamil, dindar, əxlaqlı və ədalətli insan nəzərdə tutulur. Bu mənada "saleh" sözü "təqvalı", "ədalətli", "xeyirxah" və "əməlli" kimi sifətlərlə sinonim kimi işlənə bilər.