Savar sözü Azərbaycan dilində əsasən kənd təsərrüfatı ilə bağlı işlənən bir termindir. Lüğətlərdə "vaxtından gec əkilən taxıl" kimi qeyd olunsa da, bu tərif tam mənzərəni əks etdirmir. Daha dəqiq olaraq, savar, əsas əkin dövründən sonra, yəni optimal vaxtdan gec əkilən və ya əkilməsi mümkün olmayan, qalan boş torpaqlara səpilən taxıla deyilir. Bu, bir növ "əlavə əkin", "ehtiyat əkin" və ya "təsadüfi əkin" kimi də düşünülə bilər. Savar əkininin əsas səbəbi mövcud ehtiyat torpaqlardan istifadə edilməsi, həmçinin qışa qədər məhsul əldə etmək ümidi ilə bağlıdır. Məhsuldarlıq əsas əkindən daha aşağı olsa da, savar əkini təsərrüfat üçün əlavə bir məhsul mənbəyi rolunu oynayır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "savar"ın "səpmək", "yaymaq" kimi mənaları olan fəal fellərdən törədiyini güman etmək olar. Bu, taxılın əsas əkindən fərqli olaraq, daha səliqəsiz və yayılmış şəkildə səpilməsini ifadə edir. Belə ki, əsas əkində taxıl sıralarla əkilir, savarda isə daha az qayğı ilə, hətta əl ilə səpilir.
Misal cümlələr:
• Bu il yağışlar gec gəldiyi üçün bir çox fermerlər savar əkməyə məcbur oldular.
• Yazda qalan boş torpaqlara savar səpdik, ən azından bir qədər məhsul əldə etdik.
• Yaz əkinindən sonra qalan yerlərə savar buğda səpmişdilər, amma məhsuldarlığı çox az olmuşdu.
• Onlar elə düşünürdülər ki, “Böyük düz” [qonşu kolxoza] verilməzsə, pambıq üçün də torpaq bəs edər, savar səpilən (bu cümlədə "savar səpilən" ifadəsi, savar əkininin həyata keçirildiyi torpağın əlavə və qalan hissələrini vurğulayır).
Yekun olaraq, "savar" sadəcə "gec əkilən taxıl" deyil, kənd təsərrüfatı praktikasında əsas əkindən sonra, ehtiyatlı və ya əlavə olaraq əkilən, məhsuldarlığı nisbətən aşağı olan taxıl əkinidir. Sözün mənası və işlənmə tərzi kontekstə bağlı olaraq dəyişə bilər.