Sevincək (zərf): Bu söz, "sevinə-sevinə", "sevinərək", "şadlıqla", "fərəhlə", "coşqu ilə" mənalarını ifadə edən bir zərfdir. "Sevinc" kökünə "-cək" şəkilçisinin artırılması ilə əmələ gəlmişdir. "-cək" şəkilçisi həm təsir, həm də tərz bildirən məna çalarları əlavə edərək sözün zərf halını yaradır. Bu halda, əsas vurğu sevincin davamlılığı və intensivliyinə yönəlməkdədir. Yəni, hərəkət sadəcə sevincli bir şəkildə deyil, sevincdən doğan coşqu və enerji ilə, ifadəli şəkildə yerinə yetirilir. Həmçinin, sevincin daxili bir hal olaraq deyil, xarici təzahürü kimi qəbul edilməsinə də əlavə məna çaları gətirir.
Mənşəyi: Sözün etimologiyası "sevinc" kökünə söykənir. "Sevinc" sözü ərəb mənşəli olub, "şadlıq, fərəh" mənalarını daşıyır. "-cək" isə türk dilinə məxsus bir şəkilçi olub, hərəkətin necə yerinə yetirildiyini, hərəkətin tərzini və ya qaydasını bildirir. Bu baxımdan, "sevincək" sözü həm leksik, həm də qrammatik cəhətdən zəngin bir struktur əks etdirir.
Cümlədə işlənməsi: "Sevincək" sözü cümlələrdə müxtəlif feillərlə birlikdə işlədilərək, hərəkətin necə yerinə yetirildiyini göstərir:
- Sevincək daxil olmaq: Bu ifadə, daxil olmanın çox şad və coşqulu bir şəkildə, həyəcanla baş verdiyini ifadə edir.
- Sevincək getmək: Bu ifadə, getmənin sevinc və şadlıq hissi ilə müşayiət olunduğunu bildirir.
- Hamı sevincək ayağa qalxır: Bu cümlə isə, insanların həyəcanla, sevincdən ayağa qalxdıqlarını göstərir. Ayağa qalxma hərəkətinə müşayiət olunan sevinc hissinin intensivliyi vurğulanır.
Fərqli mənalar: Kontekstə görə, "sevincək" sözü həm intensiv sevinci, həm də həmin sevincdən qaynaqlanan əməlləri ifadə edə bilir. Məsələn, "Sevincək oynadı" cümləsində həm sevincin şiddəti, həm də bu sevincin oynama hərəkətinə necə təsir etdiyi əks olunur.