Seyid sözü ərəb mənşəli olub (سَيِّد), “əfəndi”, “hökmdar”, “rəhbər”, “sərkərdə” mənalarını ifadə edir. İslam dinində isə xüsusi bir məna kəsb edərək, Peyğəmbər Məhəmmədin (s.ə.s.) nəslindən olan şəxslərə verilən fəxri titulu kimi işlənir. Bu mənada “seyid” sözü, qeyd olunan şərəfli nəsildən olmaqla bağlı soy-kök əlaməti olub, müəyyən bir ictimai statusu da ifadə edir.
Əvvəlki izahda verilən “məhəmməd peyğəmbərin nəslindən olan müsəlmanların fəxri titulu” ifadəsi qısadır və tam olaraq mənanı əhatə etmir. Çünki “seyid” sadəcə bir titul deyil, eyni zamanda, peyğəmbər nəslinə mənsub olmağı ifadə edən bir kimlikdir. Bu kimlik, tarix boyu müəyyən hüquq və imtiyazlarla əlaqələndirilmiş, ictimai həyatda müəyyən bir mövqeyə malik olmalarına səbəb olmuşdur. Həmçinin, bütün seyidlər mütləq olaraq din adamı olmur; bəzi seyidlər əxlaqi və mənəvi üstünlüklərinə görə hörmət görürlər, amma dini vəzifələr yerinə yetirmirlər.
Misal olaraq, verilən beyt dəqiq şəkildə bu mənanı əks etdirmir. "Əlli min seyyidü axund, tələbə" deyimi, sayca çoxlu seyyidin axund və ya tələbə olması fikrini ifadə edir. Lakin bu, seyidlik titulu ilə axundluq və ya tələbəlik arasında mütləq bir əlaqə olduğunu göstərmir. Seyidlərin bir hissəsinin din xadimi olması mümkündür, amma bu, ümumi bir qayda deyil.
Beləliklə, “seyid” sözünün mənası daha geniş şəkildə Peyğəmbər Məhəmmədin (s.ə.s.) nəslindən olan şəxslərə verilən, onların şərəfli soy-kökünü və ictimai statusunu əks etdirən fəxri titul və kimlik kimi izah edilə bilər. Bu titul, dini vəzifələrlə bağlı olmasa da, tarixən müəyyən ictimai mövqeyə və hörmətə malik olmaqla əlaqələndirilmişdir.