Sədəfli sifəti, əsasən, “sədəf” sözündən törəmə olub, bir şeyin sədəf ilə bəzədildiyini və ya sədəfə bənzədiyini bildirir. Sözün əsas mənası, bir predmetin səthinə sədəfin yapışdırılması, oyulması, təsvir edilməsi, ya da sədəfə oxşar parıltı və rəngə malik olmasıdır. Bu, həm fiziki sədəf materiallarının istifadəsini, həm də estetik sədəf effektinin yaradılmasını əhatə edir.
Sözün etimologiyası fars dilindən gəlmə "صدف" (sədəf) sözündən götürülmüşdür. Farscada da eyni mənaya malikdir – dəniz heyvanlarının qabığının içindəki parıltılı, rəngarəng təbəqə. Bu səbəbdən, "sədəfli" sözü, həmişə fiziki sədəf materialının varlığını göstərməsə də, həmin materialın yaradacağı vizual təsiri ifadə edir.
Misallar: "Sədəfli tar" ifadəsi, tarın bəzədilməsində sədəfin istifadə olunduğunu bildirir. "Sədəfli mücrü" isə mücrünün sədəf ilə bəzədildiyini və ya sədəfə bənzər rəng və parıltıya malik olduğunu göstərir. Rəsul Rzanın şeirindən götürülmüş misal: "Əlimə almışam sədəfli sazı", sazın sədəf bəzəklərlə işləndiyini və ya sədəfə oxşar bir parıltıya malik olduğunu vurğulayır. Bu misallarda, “sədəfli” sözü əşyanın görünüşünü və gözəlliyini təsvir edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "sədəfli" sözü metaforik mənada da istifadə oluna bilər. Məsələn, "sədəfli gözəllik" ifadəsi bir insanın gözəlliyinin parıltılı və incə olduğunu ifadə edə bilər. Bu halda, "sədəfli" sözü, əslində sədəf materiallarından istifadə olmadan, gözəlliyin sədəfə bənzəyən bir keyfiyyətini təsvir edir. Beləliklə, "sədəfli" sözünün mənası, kontekstdən asılı olaraq, həm konkret, həm də məcazi ola bilər.