Sərf-nəzər (ər. صرف نظر) sözü Azərbaycan dilində bir şeyi nəzərə almamaq, diqqətdən kənar qoymaq, fikrini və ya diqqətini ondan uzaqlaşdırmaq, onu nəzərə salmamaq mənasında işlənir. Əsasən, qarşılaşdığımız hadisələrə, problemlərə, və ya fikirlərə münasibətimizi bildirmək üçün istifadə olunur. Bu, passiv bir proses deyil, aktiv bir seçimdir; sözügedən şeyə bilərəkdən diqqət yetirilməməsi deməkdir.
Sözün mənşəyi ərəb dilindən gəlir. "Sərf" (صرف) "sərf etmək", "xərcləmək", "sərf-məsrəf etmək" mənasını verir, lakin bu kontekstdə "sərf etmək" deyil, "sərf-i nəzər", yəni "nəzərin sərf olunması", yəni nəzərin başqa bir şeyə yönəldilməsi mənası daşıyır. "Nəzər" (نظر) isə "baxış", "diqqət", "fikir" mənalarına malikdir. Beləliklə, "sərf-nəzər" sözünün tamamilə məcazi mənada işləndiyini söyləmək olar. Əslində nəzər fiziki olaraq bir yerdən başqa yerə yönəldilmir, lakin fikri, diqqət və ya baxış bilərəkdən başqa bir obyektə, məsələyə yönəldilir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
• O, bütün çətinliklərə sərf-nəzər edərək öz işinə davam etdi. (Burada çətinliklər nəzərə alınmamış, onların təsiri qəbul edilməmişdir.)
• Müəllim, onun səhvlərinə sərf-nəzər edib, yaxşı cavabını qeyd etdi. (Burada şagirdin səhvləri onun müsbət nəticəsini kölgədə qoymamışdır.)
• Şirkət, maliyyə problemlərinə sərf-nəzər edərək yeni bir layihəyə başladı. (Burada maliyyə problemləri layihənin başlanmasına mane olmamışdır.)
Göründüyü kimi, "sərf-nəzər etmək" ifadəsi bir şeyi bilərəkdən nəzərə almamaq, onun təsirini əhəmiyyətsiz hesab etmək mənasında işlənir. Bu, bir növ məsuliyyətin qəbul edilməməsi, və ya prioritetlərin dəyişdirilməsi ilə bağlıdır. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq incə fərqlər göstərə bilər.