Sətiraltı (sıfat) – birinci mənası ilə sətirlərin (səhifənin, mətnin) altındakı yerə, səhifənin alt hissəsinə, əsas mətnin altındakı boşluğa işarə edir. Bu, əsas mətnə əlavə, tamamlayıcı məlumatların, qeydlərin, istinadların və ya şərhələrin yerləşdirildiyi bir sahəni təsvir edir. Məsələn, "kitabın sətiraltı qeydlərində müəllif əlavə məlumatlar verib" cümləsində sətiraltı, mətnin altındakı qeydlərə işarə edir. Bu mənada "sətiraltı şərhlər", "sətiraltı izah" kimi ifadələr də işlədilə bilər. Terminoloji baxımdan, "sətiraltı" sözü, həmçinin, tipoqrafiya və nəşriyyat sahələrində də istifadə olunur, mətnin əsas hissəsindən aşağıda yerləşən elementləri ifadə edir.
İkinci, məcazi mənasında isə "sətiraltı" gizli, aşkar olmayan, açıq şəkildə ifadə olunmayan, lakin mətnin arasında, işarələr, ifadələr və ya digər vasitələr vasitəsilə nəzərdə tutulan məna, fikri və ya duyğunu bildirir. Bu mənada, "sətiraltı məna" ifadəsi tez-tez işlədilir və oxucunun, dinləyicinin fikirləşərək, düşünərək anlaması, çıxarımı etməsi lazım olan mənalara işarə edir. Məsələn, "şairin şeirində bir çox sətiraltı məna var" deyərkən, şairin açıqca ifadə etmədiyi, lakin şeirin imaları, simvolları və üslubu vasitəsilə anlaşılması mümkün olan mənalardan söhbət gedir. Bu məna daha çox ədəbiyyatda, publisistikada və diplomatiyada istifadə olunur.
Etimoloji baxımdan, "sətiraltı" sözü "sətir" və "altı" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib. "Sətir" sözü ərəb mənşəlidir və "sıra" mənasını verir, "altı" isə Azərbaycan dilinin köhnə türkcə qatına aiddir və "aşağıda yerləşən" mənasını bildirir. Beləliklə, sözün həm birbaşa, həm də məcazi mənaları etimologiyası ilə bağlıdır.