Sicim (is.): Yundan, pambıqdan, kətan lifindən, keçi kılından və ya başqa lifli materiallardan əyrilmiş nazik ip. Qalınlığı ipdən nazik, kordondan isə daha qalındır. Materialına və qalınlığına görə müxtəlif növləri vardır. Məsələn, toxuculuqda, tikmə işlərində, bağlamaq üçün, musiqi alətlərində (məsələn, kamanın sicimi) və s. işlədilir.
Etimoloji baxımdan, sözün mənşəyi türk dillərindəki "sicma" və ya oxşar köklərdən gəlir. Bu köklər "əymək", "bükümək" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, "sicim" sözü əsasən lifli materialların əyrilməsi ilə əmələ gələn nazik ipi ifadə edir.
Cümlədə necə işləndiyinə nümunələr:
- Ana qızının saçlarını sicimlə örüb.
- Qoca əlindəki sicimi qırdı.
- Kamanın sicimləri köhnəlmişdi.
- Çantanın ağzını möhkəm sicimlə bağladı.
- Toru hörərkən möhkəm sicimlərdən istifadə etmək lazımdır.
- [Əsgər bəy:] Xurcundan sicimi çıxart, bura ver! (M.F.Axundzadə)
Axundzadə misalında olduğu kimi, "sicim" sözü bəzən daha geniş mənada, yəni hər hansı bir uzun və nazik əşyanı ifadə etmək üçün də işlədilə bilər. Lakin əsas mənası yuxarıda göstərilən lifli materiallardan əyrilmiş ipdir.