Sinel sözü Fransız dilindən (sinel) gəlmişdir və əsasən qotaz, saçaq və ya bəzək qayırmaq üçün istifadə olunan, adətən məxmər toxumasından hazırlanan nazik lent və ya qaytan deməkdir. Lüğətlərdəki qısa tərif, sinelin əsas funksiyasını əks etdirir, lakin onun müxtəlif xüsusiyyətlərini və istifadə sahələrini tam əhatə etmir.
Sinel, toxunma texnikasına görə, hamar və ya naxışlı ola bilər. Məxmər toxumasından başqa, pambıq, ipək və ya sintetik liflərdən də hazırlana bilər. Rəng və naxış baxımından çox müxtəlifdir – sadə, bir rəngli sinellərdən tutmuş, mürəkkəb naxışlar və rəng kombinasiyaları ilə bəzədilmiş sinellərə qədər. Bu, sinelin geyimlərin, mebelin, pərdələrin və digər əşyaların bəzədilməsində geniş istifadə olunmasına imkan verir.
Sinelin qalınlığı və eni də dəyişkəndir. Nazik, zərif sinellər incə bəzək işlərində, daha qalın sinellər isə daha nəzərə çarpan bəzək elementləri yaratmaq üçün istifadə olunur. Məsələn:
- "Pərdənin kənarlarını zərif bir sinel ilə bəzədilmişdi." - Burada sinel, incə bir bəzək elementi kimi təsvir olunur.
- "Qızın geyiminin yaxasında enli, parlaq sinellər diqqəti cəlb edirdi." - Bu cümlədə sinel, geyimin əsas bəzək elementlərindən biri kimi göstərilir.
- "Qotaz ustası, əl işlərində müxtəlif rəngli sinellərdən istifadə edərək gözəl naxışlar yaradırdı." - Bu misalda sinel, qotaz sənətinin vacib bir elementi kimi təqdim olunur.
Ümumiyyətlə, "sinel" sözü, toxuculuq və bəzək sənətinə aid olaraq, məxmər və ya oxşar toxumalardan hazırlanmış, qotaz, saçaq və digər bəzək əşyalarının hazırlanmasında istifadə olunan nazik lent və ya qaytan kimi təyin oluna bilər. Onun istifadə sahəsi genişdir və estetik funksiyası ön plandadır.