Sivriyarpaq sifəti, əsasən bitkilərin yarpaqlarının formasını təsvir etmək üçün işlənir. Bu söz iki hissədən ibarətdir: "sivri" və "yarpaq". "Sivri" sözü, ucu iti, daralmış, konusvari formada olan obyektləri ifadə edir. "Yarpaq" isə bitkinin gövdəsindən çıxan, fotosintez prosesini yerinə yetirən orqanıdır. Beləliklə, "sivriyarpaq" sözü, yarpaqlarının ucu iti və getdikcə daralan, şişə bənzər bir formaya malik bitkiləri xarakterizə edir. Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "sivri" kökü türk dillərində mövcud olan və iti, kəskin demək olan köklərdən törəyir.
Lüğətlərdəki sadə tərif "yarpaqları sivri, ucu getdikcə iti, şiş olan" formasında olsa da, daha geniş izah vermək mümkündür. Məsələn, "sivriyarpaq" termini yalnız yarpağın ucunun iti olması ilə deyil, həm də yarpağın ümumi formasının daralması ilə xarakterizə olunur. Yarpağın eni, uzunluğuna nisbətən əhəmiyyətli dərəcədə az ola bilər və uca doğru getdikcə daha da daralır. Bu daralma, bəzən sanki bir nöqtəyə doğru yönəlmiş kimi hiss yaradır. "Şiş" ifadəsi isə yarpağın formasının tam olaraq iynə kimi sivri deyil, bəzi hallarda azacıq genişlənmiş olduğunu göstərir. Bu, müəyyən bir dərəcədə yumşaqlığı da ifadə edə bilər.
Sivriyarpaq sözü müxtəlif cümlələrdə fərqli mənalar kəsb edə bilər, lakin əsas mənası dəyişməz qalır. Məsələn: "O bağçada sivriyarpaq ağaclar bitir." burada konkret bir növ ağacın (məsələn, qovaq, söyüd) yarpaqlarının formasını təsvir edir. Başqa bir nümunə: "Sivriyarpaq bitkilər daha çox günəş işığı alırlar." bu cümlədə isə sivriyarpaq bitkilərin ümumi xüsusiyyəti (yarpaq formasının günəş işığı ilə əlaqəsi) vurğulanır. "Sivriyarpaqlı şam" ifadəsi isə bir növ şam ağacının yarpaqlarının forması haqqında məlumat verir. Bu nümunələrdən də göründüyü kimi, "sivriyarpaq" sifəti bitki adlarından sonra işləndiyi zaman onun yarpaqlarının formasını dəqiqləşdirir.