Solo (ital. solo – tək): İtalyanca "solo" sözündən götürülmüşdür ki, bu da "tək", "yalnız" mənalarını verir. Musiqi terminologiyasında solo, bir çalğıçı və ya müğənni tərəfindən, ansambl və ya orkestrdən ayrı olaraq, tək ifa olunan bir musiqi parçası və ya əsərin bir hissəsini bildirir. Bu ifa, əsərin ümumi kontekstində önəmli bir rol oynaya bilər, əsas melodik və ya tematik ideyanı inkişaf etdirə bilər, və ya əsərin digər hissələrindən fərqlənən bir emosional və ya texniki təəssürat yarada bilər. Sololar, həm instrumental, həm də vokal musiqidə rast gəlinir və müxtəlif musiqi janrlarında özünəməxsus xüsusiyyətlərə malikdir. Məsələn, caz musiqisində improvizasiyaya geniş yer verən sololar, klassik musiqidə daha qurulmuş, notalı ifalardan ibarət ola bilər. Solo ifaçı, öz texniki və ifadə bacarığını nümayiş etdirmək, həmçinin musiqi əsərinin bədii ifadə imkanlarını genişləndirmək üçün fürsət əldə edir.
Solo sözünün işlənməsinə nümunələr:
1. Konsertdə pianistin brilyant solosu tamaşaçıları heyran etdi.
2. Saksafonçu uzun və mürəkkəb bir solo ilə çıxışını tamamladı.
3. Sinfoniyada skripkanın solo hissəsi əsərin ən lirik məqamıdır.
4. Müğənni mahnının son hissəsində gözəl bir vokal solo ifa etdi.
5. Gitara solosu əsərin ritmik quruluşuna dinamizm qatdı.
Göründüyü kimi, "solo" sözü həm müstəqil bir musiqi əsəri, həm də bir əsərin tək ifa edilən hissəsi kimi işlənə bilər və həm instrumental, həm də vokal ifalara aid edilə bilər. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşir.