Sonsuzluq (is.) – Sonu, nəhayəti olmayan; nəhayətsizlik, intəhasızlıq, əbədilik, sınırsızlıq, məhdudiyyətsizliy anlamına gələn bir söz olub, əsasən iki əsas mənada işlədilir: riyazi və fəlsəfi.
Riyazi mənada sonsuzluq, sayıla bilməyən, ölçülə bilməyən, həddi olmayan bir kəmiyyəti ifadə edir. Bu mənada sonsuzluq müəyyən bir sıra və ya ardıcıllığın bitməzliyini, davamlılığını bildirir. Məsələn, təbii ədədlər çoxluğu sonsuzdur, çünki hər hansı bir təbii ədəddən sonra həmişə daha böyük bir ədəd mövcuddur. Bu sonsuzluq anlayışı riyaziyyatın müxtəlif sahələrində, xüsusilə də limitlər, inteqrallar və sonsuz cəmlər kimi anlayışlarda geniş istifadə olunur.
Fəlsəfi mənada sonsuzluq, zaman və məkanın məhdudiyyətsizliyini, əbədiliyini, həmçinin kainatın və ya varlığın sərhədsizliyini ifadə edir. Bu mənada sonsuzluq insanın təfəkkürünün həddini aşan, qavranılması çətin bir anlayışdır. Məsələn, "Kainatın sonsuzluğu" ifadəsi kainatın başlanğıc və sonunun olmadığını, daim genişləndiyini və ya əbədi mövcud olduğunu ifadə edir. Bu anlayış dini və fəlsəfi mülahizələrdə də geniş şəkildə işlədilir.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "sonsuzluq" sözü "son" və "suzluq" sözlərindən təşkil olunmuşdur. "Son" sözü "nəhayət", "bitmə" mənalarını verir, "suzluq" isə "olmama", "məhrum olma" mənasını bildirir. Beləliklə, "sonsuzluq" sözünün mənası "sonu olmayan", "nəhayəti olmayan" olaraq təsvir edilə bilər.
Cümlədə istifadə nümunələri:
- Universumun sonsuzluğu hələ də elm adamlarını heyrətləndirir.
- Sonsuzluq anlayışı insan ağılını heyrətləndirən bir mövzudur.
- O, sonsuzluğa doğru uzanan bir yol görür kimi idi.
- Amma bu qısacıq məsafə Qulama sonsuzluq təsiri bağışladı. (Verilən nümunədə olduğu kimi, sonsuzluq subyektiv bir hissi, ölçülə bilməyən bir zaman hissi kimi də istifadə oluna bilər.)