Soyuqqanlılıq (is. ): Tərif olaraq, soyuqqanlılıq əsasən təmkinlilik, səbirlilik və nəzarət edilmiş emosional reaksiya ilə xarakterizə olunan bir xüsusiyyətdir. Bu, qəfil və ya stresli vəziyyətlərdə həyəcan və ya narahatlıq hiss etməmək, duyğuları idarə etmək qabiliyyətidir. Soyuqqanlı bir insan hadisələrə obyektiv yanaşır, həddindən artıq emosiyaların təsirinə düşmədən düşünülmüş qərarlar qəbul edir. Lüğətdəki "təmkinlilik" və "səbirlilik" ifadələri soyuqqanlılığın əsas tərkib hissələrini, yəni emosiyaları idarə etməyi və tələsməməyi əks etdirir.
Soyuqqanlılıq, sadəcə duyğuların olmaması deyil, duyğuların şüurlu və effektiv idarə olunması deməkdir. Bu, bir insanın həyəcanlı vəziyyətdə belə sakit, sakitcə və düşünülmüş şəkildə davranmasına imkan verir. Soyuqqanlılıq, xüsusilə təzyiq altında olan və ya riskli vəziyyətlərdə çox faydalı bir xüsusiyyətdir, çünki düzgün qərar qəbul etmək üçün aydın düşüncə tələb olunur. Məsələn, cərrahın əməliyyat zamanı soyuqqanlılığı və təmkinli olması onun səhv etməməsi üçün çox vacibdir.
Verilmiş nümunə cümləsində ("[Vaqif:] soyuqqanlılığını saxlayaraq ricaya gələnlərin bir-ikisini içəri çağırdı") soyuqqanlılıq, Vaqifin təlaşa düşmədən, sakit və nizamlı şəkildə hərəkət etdiyini göstərir. O, situasiyanı idarə edir və qarşısındakı insanlara qarşı obyektiv davranır. "Soyuqqanlılığını saxlayaraq" ifadəsi, onun emosional vəziyyətinin ətrafındakıların hərəkətlərindən təsirlənmədiyini vurğulayır.
Soyuqqanlılığın antonimi həyəcanlılıq, təlaş, qorxu, panika və ya emosiyaların nəzarətdən çıxmasıdır. Sözün mənşəyi türk dillərindən gəlir və "soyuq" və "qanlı" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib, bu da duyğuların "soyuq" və "nəzarət altında" olduğunu ifadə edir. Lakin, bu, mənfi mənada deyil, pozitiv mənada istifadə olunur, çünki soyuqqanlılıq çətin vəziyyətlərdə effektiv hərəkət etmək üçün vacibdir.