Suvarma (ərəb. سَوْرٌ - *savr* - "səpələmək, yaymaq, səpmək" kökünə dayanır. Əslində, "su səpmək, yaymaq" mənasını verir. Lakin zaman keçdikcə məna daralaraq kənd təsərrüfatında torpağın suya doyurulması ilə bağlı konkret bir əməliyyatı ifadə etməyə başlamışdır.) Bu termin, kənd təsərrüfatında torpağın nəmləndirilməsi prosesini, yəni bitkilərin böyüməsi üçün lazımi miqdarda suyun torpağa çatdırılmasını bildirir. Əsasən suvarma üsullarının, sistemlərinin və avadanlıqlarının işlədilməsini əhatə edir. Suvarma, yağış sularının kifayət etmədiyi hallarda bitki örtüyünün və məhsuldarlığın qorunması üçün həyati əhəmiyyət kəsb edir.
Termin iki əsas mənada işlədilir:
1. Fəal Məna (Proses): Bu mənada “suvarma” sözü torpağı su ilə nəmləndirmək, bitkiləri sulamaq hərəkətini, prosesini bildirir. Məsələn: "Buğda tarlasının suvarması səhər tezdən başladı." və ya "Tarlaları damcılama üsulu ilə suvarırlar." Burada suvarma, bir əməliyyat, bir fəaliyyət kimi təqdim olunur.
2. Passiv Məna (Sistem və Avadanlıqlar): Bu mənada “suvarma” sözü, suvarma prosesi ilə bağlı olan sistemləri, qurğuları, kanalları və s. ifadə edir. Məsələn: "Yeni suvarma sistemi quraşdırıldı.", "Suvarma kanalı təmirə ehtiyac duyur.", "Suvarma qurğusunun işləmə prinsipi çox sadədir." Burada "suvarma" prosesi deyil, prosesə xidmət edən vasitələr və infrastruktura aid edilir.
Ümumiyyətlə, “suvarma” termini bir çox kontekstdə işlədilə bilər və hər dəfə dəqiq mənasını kontekstdən çıxarmaq lazımdır. Məsələn, "suvarma texnologiyaları", "suvarma norması", "suvarma suyu", "suvarma müddəti" kimi ifadələrdə suvarma prosesi ilə yanaşı, texnoloji aspektlər, miqdar, müddət və digər amillər əhatə olunur. Hər halda, bu terminin kökü və əsas mənasının torpağı suya doyurmaq olduğu unutmaq olmaz.