Suvaşmaq (f.) – Bir səthin digərinə möhkəm yapışması, bərk birləşməsi, sanki yapışqan vasitəsilə bir-birinə yapışdırılması deməkdir. Bu əməliyyatda əsasən maye və ya yumşaq, plastik bir maddənin sərt bir səthə yapışması nəzərdə tutulur. Sözün mənası, əşyanın öz-özünə yapışmasından daha çox, xarici bir qüvvənin (məsələn, küləyin, suyun) təsiri ilə yapışmasını əhatə edir. Həmçinin, bir cismin digər bir cismin üstünə sürtülərək, yapışaraq tökülməsi, qalması da suvaşmaq kimi təsvir oluna bilər.
Sözün etimologiyası "su" və "vaşmaq" (yapışmaq, bərk əlaqələnmək) felindən törəmə ola bilər. "Su" burada yapışqan və ya yapışma prosesinə kömək edən bir vasitə kimi təsəvvür edilə bilər. Başqa sözlə desək, suyun köməyi ilə bir səthin digərinə yapışması, su ilə birləşməsi nəzərdə tutulur. Ancaq bu etimoloji əsas mübahisəlidir və daha dərin araşdırmalar tələb edə bilər.
Misallar:
1. Palçıq ayağa suvaşdı. (Palçıq ayağa möhkəm yapışdı, təmizlənməsi çətin oldu.)
2. Rəssam boyağı divara suvaşdırdı. (Rəssam boyağı divara beləcə möhkəm sürdü və yapışdırdı.)
3. Quru torpaq əllərə suvaşır. (Quru torpaq əllərə yapışır, toz kimi deyil, parçalar halında yapışır.)
4. Külək qarları evin divarlarına suvaşmışdı. (Külək qarları evin divarlarına yapışdıraraq qalın bir təbəqə əmələ gətirmişdi.)
Göstərilən misallardan göründüyü kimi, "suvaşmaq" feli həm passiv, həm də aktiv formada işlənə bilər. Fərqli kontekstlərdə, yapışma prosesinin intensivliyi və səbəbləri fərqlənə bilər.