Sübutsuz sifəti, əsas etibarilə, heç bir sübut, dəlil və ya əsaslandırıcı faktı olmayan, yəni sübut edilə bilməyən bir şeyə aid olduğunu bildirir. Bu, həm konkret bir hadisəyə, həm də mücərrəd bir iddiaya, fikrə tətbiq oluna bilər. Sözün mənası, "sübut" sözünün mənfi mənasını əks etdirir və dəlillərin, əsasların olmamasını vurğulayır.
Etimoloji baxımdan, "sübutsuz" sözü "sübut" sözünün "suz" şəkilçisi ilə birləşməsindən əmələ gəlmişdir. "Suz" şəkilçisi mənfi məna bildirir və "olmayan", "siz olmayan" kimi mənaları ifadə edir. Beləliklə, "sübutsuz" "sübutu olmayan" mənasını verir.
Praktik istifadədə "sübutsuz" sözü müxtəlif kontekstlərdə işlədilə bilər. Məsələn, "sübutsuz ittiham" ifadəsi, heç bir dəlil olmadan edilmiş, əsassız bir ittihamı ifadə edir. "Sübutsuz iddialar" ifadəsi isə heç bir əsaslandırıcı faktı olmayan, yalan və ya yanlış iddiaları bildirir. Digər nümunələr kimi "sübutsuz şayiələr", "sübutsuz bəyanatlar", "sübutsuz fərziyyələr" göstərmək olar. Bu cümlələrin hamısında sözün əsas mənası – əsassızlıq, dəlilsizliyi ön plana çıxarır.
Sözün sinonimləri arasında "əsassız", "dəlilsiz", "əsaslandırılmamış", "təsdiqlənməmiş" kimi sözləri göstərmək olar. Lakin bu sinonimlərin hamısı "sübutsuz" sözünün tam mənasını əks etdirmir. Məsələn, "əsassız" daha geniş bir məna kəsb edə bilər, halbuki "sübutsuz" daha konkret olaraq sübutun olmamasını vurğulayır.
Qısacası, "sübutsuz" sözü dəqiq, konkret və aydın şəkildə heç bir dəlil və ya əsas olmadan irəli sürülən, edilən və ya mövcud olan şeyləri təsvir edir. Onun işlədilməsi həmişə əsassızlığa, yanlışlığa və etibarsızlığa işarə edir.