Süyüm sözü Azərbaycan dilində "insan bədəninin quruluşu" və ya "qamət" mənalarında işlənən bir termindir. Lakin bu tərif, sözün ifadə etdiyi geniş məna spektrini tam əhatə etmir. Daha dəqiq bir izah vermək üçün sözün etimologiyasına və müxtəlif kontekstlərdə istifadəsinə nəzər salmaq lazımdır.
Sözün kökü, ehtimal ki, Türk dillərindəki “sümüklü olmaq”, “sümüklərlə əlaqədar olmaq” mənasını ifadə edən köklərdən törəmişdir. Bu baxımdan “süyüm” sözü yalnız bədənin zahiri quruluşunu deyil, həm də daxili skeletin möhkəmliyini, bədənin fiziki quruluşunun ümumi vəziyyətini əks etdirir. Belə ki, “süyüm qırıqdır” deyəndə, sadəcə bədənin forma və görünüşündən deyil, sümüklərin və əzələlərin fiziki bütövlüyündən danışırıq.
Söz, məcaz mənada da işlənə bilər. Məsələn, “o, möhkəm süyümə malik idi” ifadəsində, şəxsin yalnız fiziki cəhətdən deyil, həm də iradəsinin, ruhunun gücü, müqavimət qabiliyyəti nəzərdə tutulur. Bu halda “süyüm” sözü, daxili möhkəmlik, dayanıqlıq və qətiyyət mənalarını da özündə ehtiva edir.
“Süyüm” sözü fərqli cümlələrdə müxtəlif əlavələrlə işlənilərək mənasını daha da dəqiqləşdirir. Məsələn:
- “Qırıq süyüm” - Sınıq sümük, bədənin fiziki zədəsi.
- “Möhkəm süyüm” - Güclü fiziki quruluş, möhkəm bədən.
- “Zəif süyüm” - Zəif fiziki quruluş, xəstəlikdən əziyyət çəkən bədən.
- “Yaxşı süyüm” - Sağlam fiziki quruluş.
- “Ona süyüm elədi” - (məcaz mənada) Ona yaxşı təsir etdi, ruhunu qaldırdı.
Yekun olaraq, “süyüm” sözünün mənası yalnız “qamət” və ya “bədən quruluşu” ilə məhdudlaşmır. Bu söz, fiziki quruluşun vəziyyətini, möhkəmliyini, hətta məcaz mənada daxili gücü və müqavimət qabiliyyətini ifadə etmək üçün işlədilən çoxmənalı bir sözdür.