Şəfalanma sözü "şəfalanmaq" fellərinin məsdər formasından törəmişdir. Azərbaycan dilinin qrammatikasına əsasən, "-ma" şəkilçisi fellərdən məsdər düzəltmək üçün işlənir. Beləliklə, "şəfalanma" sözü bir prosesi, hərəkəti və ya halı bildirir.
Lüğətlərdə sadəcə "şəfalanmaq" feli ilə bağlı mənalar verilmiş ola bilər, lakin "şəfalanma" sözünün mənası daha geniş və çoxqatlıdır. Əsasən, "şəfalanma" bir şeyin təmir olunmasını, bərpa olunmasını, yenidən sağalmasını, əvvəlki vəziyyətinə qaytarılmasını ifadə edir. Bu, maddi əşyalara, bina və qurğulara, həmçinin insan sağlamlığına, ətraf mühitə və ya mənəvi-psixoloji vəziyyətə aid ola bilər.
Məsələn, "ev təmirdən sonra şəfalanmaya uğradı" cümləsində "şəfalanma" evin əvvəlki vəziyyətinə qaytarılmasını bildirir. "Xəstəliyin şəfalanması üçün həkim müalicə təyin etdi" cümləsində isə "şəfalanma" sağalma prosesini, xəstəliyin aradan qaldırılmasını ifadə edir. "Şəfalanma prosesi uzun çəkdi" cümləsində isə bərpa, müalicə və ya təmir prosesinin özü vurğulanır.
Etimoloji baxımdan, "şəfa" sözünün kökü farsca "şəfa" (sağalma, iyiləşmə) sözündəndir. "Şəfa" sözü öz növbəsində ərəb mənşəlidir. Beləliklə, "şəfalanma" sözünün mənası sağalma, bərpa, təmir, yenidən qurulma ilə bağlıdır və bu mənalar kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Sözün istifadəsindəki çoxşaxəlilik onun geniş leksik imkanlarını əks etdirir.
Qısaca olaraq, "şəfalanma" sözü həm konkret, həm də məcazi mənada işlədilə bilər və müxtəlif kontekstlərdə "bərpa", "təmir", "sağalma", "iyiləşmə", "yenilənmə" mənalarını daşıya bilər.