Şəhadət (ər. شهادة - şehâde) sözü ərəb mənşəlidir və "şahidlik etmək", "təsdiq etmək", "bəyan etmək" mənalarını əks etdirir. Lüğətlərdə əsasən "şahidlik" mənası ilə izah olunsa da, daha geniş və dəqiq bir tərif vermək mümkündür.
Şəhadət, bir hadisə, fakt və ya həqiqət barədə bilik və ya təcrübəyə əsaslanan doğrulanmış bir bəyanat deməkdir. Bu bəyanat şahidin özünün müşahidəsinə, eşitdiklərinə və ya bildiklərinə əsaslanır və məhkəmə proseslərində, elmi tədqiqatlarda və həyatın digər sahələrində həqiqəti müəyyən etmək üçün istifadə olunur. Yəni, sadəcə "şahidlik" deyil, həm də o şahidliyin həqiqəti təsdiq etməsidir.
Məsələn, "şəhadət vermək" ifadəsi sadəcə bir hadisənin şahidi olmağı deyil, həm də o hadisə barədə məlumat verməyi, həqiqəti açıqlamağı ifadə edir. "Şəhadət əsasında" ifadəsi isə bir qərarın və ya hökmün məhz şahidlərin ifadələrinə əsaslanaraq qəbul olunduğunu göstərir. "Şəhadətnamə" sözü isə rəsmi şəkildə verilmiş bir yazılı şahidliyi bildirir.
Ağa Salmanın misalında istifadə olunan "şəhadətlərini əda etsinlər" ifadəsi isə şahidlərin məhkəmədə və ya mübahisədə öz biliklərini və müşahidələrini açıq şəkildə ifadə etmələri, yəni "şahidlik etmələri" mənasını verir. Burada şəhadət, həm də vəzifə və öhdəlik kimi önə çıxır.
Qısaca, "şəhadət" sözünün mənası sadəcə şahidlik deyil, həm də həqiqətin təsdiqi, doğrulanmış bir bəyanat və bu bəyanata əsaslanan rəsmi və ya qeyri-rəsmi sübutdur.