Şəkilsiz sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci mənası, hərfi mənada, şəkli və ya rəsmləri olmayan deməkdir. Bu mənada “şəkilsiz jurnal”, “şəkilsiz kitab” ifadələrində olduğu kimi, hər hansı bir vizual elementdən, yəni şəkil, rəsm, illüstrasiyadan məhrum olan obyekt və ya məhsulu ifadə edir. Mətndəki misal da bu mənaya uyğundur.
İkinci mənası isə, məcazi mənada işlənir və obyektin və ya hadisənin biçimsiz, qeyri-cəlbedici, görünüşcə xoşagəlməz olmasını ifadə edir. Bu mənada “şəkilsiz görünüş”, “şəkilsiz insan”, “şəkilsiz yazı” kimi ifadələr işlədilə bilər. Bu, yalnız vizual cəhətdən deyil, həm də ümumi bir təəssürat yaratmaq baxımından xoşagəlməzliyi ifadə edir. İkinci mənada "şəkilsiz" sözü daha çox estetik, bədii, bəzən də etik baxımdan qeyri-kafi olanı, zəif tərtib olunmuşu və ya qurulmuşu bildirir. Mətndəki "məc. Biçimsiz, görünüşsüz, görünüşcə nəzəri cəlb etməyən" ifadəsi də bu məcazi mənanı tamamlayır və genişləndirir. Belə ki, "nəzəri cəlb etməyən" ifadəsi, sözün estetik cəlbədiliyinin olmamasını daha da aydınlaşdırır.
Qeyd edək ki, "şəkilsiz" sözünün etimologiyası "şəkil" kökünə "-siz" məhrumiyyət şəkilçisinin əlavə olunması ilə əmələ gəlir. Bu, sözün həm hərfi, həm də məcazi mənalarını anlamaqda kömək edir. Sözün işlənmə sahəsi genişdir və müxtəlif kontekstlərdə, ədəbiyyat, jurnalistika, gündəlik nitqdə istifadə oluna bilər.