Şəkkak (ər. شَكَّاك - šakkak) sifət və isim kimi işlənən bir söz olub, "şübhə edən", "şübhə ilə yanaşan", "hər şeyə şübhə ilə baxan", "inanmayan", "etibarsız" mənalarını verir. Kökü ərəb dilindəki "şək" (شَكَّ) - "şübhə etmək" felindən törəmişdir. Şəkkak sözü, şübhəni həyat tərzindən etmiş, hər şeyə qarşı ehtiyatlı, tənqidi və inamsız yanaşma xüsusiyyətinə malik insanı təsvir edir. Sadəcə bir neçə şübhəsi olan insanı yox, daim şübhə içində yaşayan, hər sözə, hər hərəkətə şübhə ilə yanaşan kəsləri ifadə edir.
Şəkkak sözünün işlənməsinə dair nümunələr:
- O, həddindən artıq şəkkak bir insandı, hətta yaxın dostlarının sözlərinə belə inanmırdı. (Burada şəkkak, həddən artıq şübhəli bir insanı təsvir edir.)
- Şəkkak təbiəti ilə məşhur olan bu yazar, heç bir mənbəyə tam etibar etmirdi. (Burada şəkkak, yazarın tənqidi və ehtiyatlı təhlil metodunu ifadə edir.)
- Molla Kərim, dünyanın ədalətsizliyini görüb, şəkkak olmuşdu. (Bu nümunədə Molla Kərimin şübhəçiliyinin səbəbini göstərir.)
Molla Kərimin "Dünyanın axırıdır" ifadəsi, şəkkaklığının nəticəsini, dünyaya olan inamsızlığını və ümidsizliyini ifadə edir. Bu ifadə, şəkkak sözünün yaratdığı mənfi təsiri və nəticələri göstərir.
Qeyd edək ki, şəkkak sözü həm müsbət, həm də mənfi kontekstdə işlənə bilər. Tənqidi düşüncəyə sahib, hər şeyi araşdıran bir insan üçün müsbət mənada, həddindən artıq şübhəli, etibarsız insan üçün isə mənfi mənada işlənə bilər. Kontekstdən asılı olaraq sözün mənası dəyişir.